Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

Et Job continuant à parler en discours relevés, dit:

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

Par le Dieu vivant qui me prive de mon droit, et par le Tout-puissant qui a mis l'amertume dans mon âme,

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

(car je ne perds pas haleine encore, et j'ai toujours dans mes narines le souffle de Dieu)

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

non! mes lèvres ne calomnieront pas, et ma langue ne dira rien de faux.

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Loin de moi la pensée de vous donner raison! Jusqu'à mon dernier soupir, je ne me laisserai pas ravir mon innocence;

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

je tiens à ma justice, et je n'y renoncerai point; mon cœur ne me reproche aucun de mes jours.

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Que mon ennemi soit tel que l'impie, et mon adversaire semblable au méchant!

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

Eh! quel espoir a l'impie, quand Dieu tranche, quand Il lui arrache sa vie?

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

Dieu écoute-t-Il les cris qu'il pousse, quand l'angoisse l'assaille?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

Est-ce dans le Tout-puissant qu'il cherche sa joie? Est-ce Dieu qu'il invoque dans tous les moments?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

Je veux vous montrer comment agit Dieu, ne pas vous celer la pensée du Tout-puissant.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

Je l'accorde, vous avez bien observé! mais pourquoi tirez-vous une conclusion vaine?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

Tel est bien le lot que Dieu donne à l'impie, et la part que le méchant obtient du Tout-puissant:

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

s'il a nombre de fils, c'est une proie pour l'épée, et ses rejetons n'ont pas de pain à manger;

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

ceux qui restent de lui, sont conduits par la mort au tombeau, et leurs veuves ne pleurent point;

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

qu'il entasse l'argent comme la poussière, qu'il se procure un riche vestiaire,

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

il l'acquiert, et le juste s'en revêt, et l'homme de bien a son argent en partage;

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

il bâtit une maison fragile comme celle de la teigne, comme la guérite qu'élève le garde-champêtre;

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

riche il se couche, et il ne se relève pas; il ouvre les yeux, et il n'est plus.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

Comme des eaux les terreurs l'atteignent, la nuit l'ouragan le dérobe,

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

le vent d'orient l'enlève et part, et dans un tourbillon le porte loin de ses lieux.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

[Dieu] tire sur lui sans pitié il voudrait par la fuite échapper à Sa main.

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

On l'accompagne de battements de mains et de sifflements, quand il quitte ses lieux.