< Jobi 27 >

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:
And Job continued his parable and said,
2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,
[As] God liveth, who hath taken away my right, and the Almighty, who hath embittered my soul,
3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,
All the while my breath is in me, and the spirit of God is in my nostrils,
4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.
My lips shall not speak unrighteousness, nor my tongue utter deceit!
5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.
Be it far from me that I should justify you; till I die I will not remove my blamelessness from me.
6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.
My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart reproacheth [me] not one of my days.
7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.
Let mine enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.
8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?
For what is the hope of the ungodly, when [God] cutteth him off, when God taketh away his soul?
9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?
Will God hear his cry when distress cometh upon him?
10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?
Doth he delight himself in the Almighty? will he at all times call upon God?
11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.
I will teach you concerning the hand of God; what is with the Almighty will I not conceal.
12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?
Behold, ye yourselves have all seen [it]; and why are ye thus altogether vain?
13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.
This is the portion of the wicked man with God, and the heritage of the violent, which they receive from the Almighty: —
14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.
If his children be multiplied, it is for the sword, and his offspring shall not be satisfied with bread;
15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.
Those that remain of him shall be buried by death, and his widows shall not weep.
16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,
Though he heap up silver as the dust, and prepare clothing as the clay;
17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.
He may prepare it, but the just shall put it on; and the innocent shall divide the silver.
18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.
He buildeth his house as the moth, and as a booth that a keeper maketh.
19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.
He lieth down rich, but will do so no more; he openeth his eyes, and he is not.
20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.
Terrors overtake him like waters; a whirlwind stealeth him away in the night.
21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.
The east wind carrieth him away and he is gone; and as a storm it hurleth him out of his place.
22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,
And [God] shall cast upon him and not spare: he would fain flee out of his hand.
23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.
[Men] shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.

< Jobi 27 >