Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

約伯接着說：

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

上帝奪去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的上帝起誓：

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

我的生命尚在我裏面； 上帝所賜呼吸之氣仍在我的鼻孔內。

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

我的嘴決不說非義之言； 我的舌也不說詭詐之語。

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

我斷不以你們為是； 我至死必不以自己為不正！

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

我持定我的義，必不放鬆； 在世的日子，我心必不責備我。

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

願我的仇敵如惡人一樣； 願那起來攻擊我的，如不義之人一般。

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

不敬虔的人雖然得利， 上帝奪取其命的時候還有甚麼指望呢？

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

患難臨到他， 上帝豈能聽他的呼求？

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

他豈以全能者為樂， 隨時求告上帝呢？

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

上帝的作為，我要指教你們； 全能者所行的，我也不隱瞞。

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

你們自己也都見過， 為何全然變為虛妄呢？

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

上帝為惡人所定的分， 強暴人從全能者所得的報乃是這樣：

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

倘或他的兒女增多，還是被刀所殺； 他的子孫必不得飽食。

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

他所遺留的人必死而埋葬； 他的寡婦也不哀哭。

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

他雖積蓄銀子如塵沙， 預備衣服如泥土；

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

他只管預備，義人卻要穿上； 他的銀子，無辜的人要分取。

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

他建造房屋如蟲做窩， 又如守望者所搭的棚。

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

他雖富足躺臥，卻不得收殮， 轉眼之間就不在了。

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

驚恐如波濤將他追上； 暴風在夜間將他颳去。

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

東風把他飄去， 又颳他離開本處。

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

上帝要向他射箭，並不留情； 他恨不得逃脫上帝的手。

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

人要向他拍掌， 並要發叱聲，使他離開本處。