Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

约伯接着说：

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

神夺去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的 神起誓：

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

我的生命尚在我里面； 神所赐呼吸之气仍在我的鼻孔内。

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

我的嘴决不说非义之言； 我的舌也不说诡诈之语。

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

我断不以你们为是； 我至死必不以自己为不正！

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

我持定我的义，必不放松； 在世的日子，我心必不责备我。

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

愿我的仇敌如恶人一样； 愿那起来攻击我的，如不义之人一般。

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

不敬虔的人虽然得利， 神夺取其命的时候还有什么指望呢？

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

患难临到他， 神岂能听他的呼求？

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

他岂以全能者为乐， 随时求告 神呢？

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

神的作为，我要指教你们； 全能者所行的，我也不隐瞒。

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

你们自己也都见过， 为何全然变为虚妄呢？

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

神为恶人所定的分， 强暴人从全能者所得的报乃是这样：

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

倘或他的儿女增多，还是被刀所杀； 他的子孙必不得饱食。

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

他所遗留的人必死而埋葬； 他的寡妇也不哀哭。

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

他虽积蓄银子如尘沙， 预备衣服如泥土；

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

他只管预备，义人却要穿上； 他的银子，无辜的人要分取。

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

他建造房屋如虫做窝， 又如守望者所搭的棚。

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

他虽富足躺卧，却不得收殓， 转眼之间就不在了。

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

惊恐如波涛将他追上； 暴风在夜间将他刮去。

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

东风把他飘去， 又刮他离开本处。

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

神要向他射箭，并不留情； 他恨不得逃脱 神的手。

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

人要向他拍掌， 并要发叱声，使他离开本处。