Jobi 26
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: “Si e ke ndihmuar të dobëtin,
Un Ījabs atbildēja un sacīja:
2 ose si e ke ndihmuar krahun pa forcë?
Kā tu nu palīdzējis nestipram un stiprinājis nespēcīgo elkoni!
3 Si e ke këshilluar atë që nuk ka dituri, dhe çfarë njohurish të mëdha i ke komunikuar?
Kā tu nu padomu devis negudram un saprašanu izrādījis ļoti skaidri!
4 Kujt ia ke drejtuar fjalët e tua, dhe e kujt është fryma që ka dalë prej teje?
Kam tu teic šos vārdus, un kā dvaša no tevis iziet?
5 Të vdekurit dridhen nën ujërat, dhe kështu bëjnë edhe banorët e tyre.
Miroņi sāk trīcēt apakš ūdeņiem, un tie, kas tur mīt.
Elle Viņa priekšā ir atvērta, un nāves bezdibenim nav apsega. (Sheol h7585)
7 Ai shtrin veriun në zbrazëti dhe e mban tokën pezull mbi hiçin.
Viņš zvaigžņu debesi gaisā izpletis un zemi piekāris, kur nekas.
8 I mbyll ujërat në retë e tij, por ato nuk çahen nën peshën e tyre.
Viņš saņem ūdeni Savos mākoņos, un padebeši apakš Viņa nesaplīst.
9 E mbulon pamjen e fronit të tij, duke shtrirë mbi të retë e tij.
Viņš aizklāj Savu goda krēslu, Viņš izpleš tam priekšā Savu padebesi.
10 Ka shënuar një kufi të veçantë mbi sipërfaqen e ujërave, në kufirin e dritës me terrin.
Viņš ap ūdeņiem licis ežu, līdz kur gaisma un tumsa šķirās.
11 Kollonat e qiellit dridhen dhe habiten nga kërcënimi i tij.
Debess pīlāri trīc un iztrūcinājās no Viņa draudiem.
12 Me forcën e tij qetëson detin, me zgjuarsinë tij ka rrëzuar Rahabin.
Caur Viņa spēku jūra saceļas viļņos, un caur Viņa ziņu augstie viļņi tiek sašķelti.
13 Me Frymën e tij ka zbukuruar qiejt, dora e tij ka shpuar tejpërtej gjarpërin dredharak.
Caur Viņa vēju debess paliek skaidra, un Viņa roka nodur žiglo čūsku.
14 Ja, këto janë vetëm thekët e veprave të tij. Ç’murmurimë të lehtë të tij arrijmë të dëgjojmë! Por vallë kush do të arrijë të kuptojë gjëmimin e fuqisë së tij?
Redzi, tā ir Viņa ceļu maliņa, un kāda lēna balss tikai, ko samanām; kas Viņa varas pērkoni varētu dzirdēt?
