< Jobi 26 >

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: “Si e ke ndihmuar të dobëtin,
Giobbe rispose:
2 ose si e ke ndihmuar krahun pa forcë?
Quanto aiuto hai dato al debole e come hai soccorso il braccio senza forza!
3 Si e ke këshilluar atë që nuk ka dituri, dhe çfarë njohurish të mëdha i ke komunikuar?
Quanti buoni consigli hai dato all'ignorante e con quanta abbondanza hai manifestato la saggezza!
4 Kujt ia ke drejtuar fjalët e tua, dhe e kujt është fryma që ka dalë prej teje?
A chi hai tu rivolto la parola e qual è lo spirito che da te è uscito?
5 Të vdekurit dridhen nën ujërat, dhe kështu bëjnë edhe banorët e tyre.
I morti tremano sotto terra, come pure le acque e i loro abitanti.
6 Para atij Sheoli është i zbuluar, Abadoni është pa vel. (Sheol h7585)
Nuda è la tomba davanti a lui e senza velo è l'abisso. (Sheol h7585)
7 Ai shtrin veriun në zbrazëti dhe e mban tokën pezull mbi hiçin.
Egli stende il settentrione sopra il vuoto, tiene sospesa la terra sopra il nulla.
8 I mbyll ujërat në retë e tij, por ato nuk çahen nën peshën e tyre.
Rinchiude le acque dentro le nubi, e le nubi non si squarciano sotto il loro peso.
9 E mbulon pamjen e fronit të tij, duke shtrirë mbi të retë e tij.
Copre la vista del suo trono stendendovi sopra la sua nube.
10 Ka shënuar një kufi të veçantë mbi sipërfaqen e ujërave, në kufirin e dritës me terrin.
Ha tracciato un cerchio sulle acque, sino al confine tra la luce e le tenebre.
11 Kollonat e qiellit dridhen dhe habiten nga kërcënimi i tij.
Le colonne del cielo si scuotono, sono prese da stupore alla sua minaccia.
12 Me forcën e tij qetëson detin, me zgjuarsinë tij ka rrëzuar Rahabin.
Con forza agita il mare e con intelligenza doma Raab.
13 Me Frymën e tij ka zbukuruar qiejt, dora e tij ka shpuar tejpërtej gjarpërin dredharak.
Al suo soffio si rasserenano i cieli, la sua mano trafigge il serpente tortuoso.
14 Ja, këto janë vetëm thekët e veprave të tij. Ç’murmurimë të lehtë të tij arrijmë të dëgjojmë! Por vallë kush do të arrijë të kuptojë gjëmimin e fuqisë së tij?
Ecco, questi non sono che i margini delle sue opere; quanto lieve è il sussurro che noi ne percepiamo! Ma il tuono della sua potenza chi può comprenderlo?

< Jobi 26 >