Jobi 24
1 “Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?
Why, seeing times are not hid from the Almighty, do they that know him not see his days?
2 Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;
Some remove the landmarks; they violently take away flocks, and their feed.
3 u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;
They drive away the donkey of the fatherless, they take the widow’s ox for a pledge.
4 i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.
They turn the needy out of the way: the poor of the earth hide themselves together.
5 Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.
Behold, as wild donkeys in the desert, they go forth to their work; rising early for a prey: the wilderness yieldeth food for them and for their children.
6 Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.
They reap every one his grain in the field: and they gather the vintage of the wicked.
7 E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.
They cause the naked to lodge without clothing, that they have no covering in the cold.
8 Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.
They are wet with the showers of the mountains, and embrace the rock for want of a shelter.
9 Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.
They pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor.
10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.
They cause him to go naked without clothing, and they take away the sheaf from the hungry;
11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.
Who make oil within their walls, and tread their winepresses, and suffer thirst.
12 Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.
Men groan from out of the city, and the soul of the wounded crieth out: yet God layeth not folly to them.
13 Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.
They are of those that rebel against the light; they know not its ways, nor abide in its paths.
14 Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.
The murderer rising with the light killeth the poor and needy, and in the night is as a thief.
15 Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: “Askush nuk do të më shohë”, dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.
The eye also of the adulterer waiteth for the twilight, saying, No eye shall see me: and disguiseth his face.
16 Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.
In the dark they dig through houses, which they had marked for themselves in the daytime: they know not the light.
17 Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.
For the morning is to them even as the shadow of death: if one knoweth them, they are in the terrors of the shadow of death.
18 Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.
He is swift as the waters; their portion is cursed in the earth: he beholdeth not the way of the vineyards.
19 Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar. (Sheol h7585)
Drought and heat consume the snow waters: so doth the grave those who have sinned. (Sheol h7585)
20 Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.
The womb shall forget him; the worm shall feed sweetly on him; he shall be no more remembered; and wickedness shall be broken as a tree.
21 Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!
He wrongeth the barren that beareth not: and doeth not good to the widow.
22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.
He draweth also the mighty with his power: he riseth up, and no man is sure of life.
23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.
Though it is given him to be in safety, on which he resteth; yet his eyes are upon their ways.
24 Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.
They are exalted for a little while, but are gone and brought low; they are taken out of the way as all others, and cut off as the tops of the heads of grain.
25 Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?”.
And if it is not so now, who will make me a liar, and make my speech of no worth?
