Jobi 24
1 “Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?
Why are not times treasured up by the Almighty? And why do not they who know him see his days?
2 Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;
They remove landmarks; They take away flocks by violence, and pasture them.
3 u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;
They drive away the ass of the fatherless, And take the widow's ox for a pledge.
4 i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.
They push the needy from the way; All the poor of the land are forced to hide themselves.
5 Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.
Behold, like wild asses of the desert, they go forth to their work; They search for prey; The wilderness supplieth them food for their children.
6 Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.
In the fields they reap the harvest, And gather the vintage of the oppressor.
7 E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.
They lodge naked, without clothing, And without covering from the cold.
8 Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.
They are drenched with the mountain showers, And embrace the rock for want of shelter.
9 Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.
The fatherless are torn from the breast, And the garment of the needy is taken for a pledge.
10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.
They go naked, without clothing, And carry the sheaf hungry.
11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.
They make oil within their walls, And tread the wine-vat, yet suffer thirst.
12 Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.
From anguish the dying groan, And the wounded cry aloud; And God regardeth not their prayer!
13 Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.
Others hate the light; They know not its ways, And abide not in its paths.
14 Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.
With the light ariseth the murderer; He killeth the poor and needy; In the night he is as a thief.
15 Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: “Askush nuk do të më shohë”, dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.
The eye of the adulterer watcheth for the twilight; He saith, “No eye will see me,” And putteth a mask upon his face.
16 Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.
In the dark they break into houses; In the daytime they shut themselves up; They are strangers to the light.
17 Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.
The morning is to them the very shadow of death; They are familiar with the terrors of the shadow of death.
18 Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.
Light are they on the face of the waters; They have an accursed portion in the earth; They come not near the vineyards.
19 Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar. (Sheol h7585)
As drought and heat consume the snow waters, So doth the grave the wicked. (Sheol h7585)
20 Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.
His own mother forgetteth him; The worm feedeth sweetly on him; He is no more remembered, And iniquity is broken like a tree.
21 Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!
He oppresseth the barren, that hath not borne, And doeth not good to the widow.
22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.
He taketh away the mighty by his power; He riseth up, and no one is sure of life.
23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.
God giveth them security, so that they are confident; His eyes are upon their ways.
24 Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.
They are exalted; —in a little while they are gone! They are brought low, and die, like all others; And like the topmost ears of corn are they cut off.
25 Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?”.
If it be not so, who will confute me, And show my discourse to be worthless?
