Jobi 24
1 “Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?
Times are not hid from the Almighty: but they that know him, know not his days.
2 Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;
Some have removed landmarks, have taken away flocks by force, and fed them.
3 u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;
They have driven away the ass of the fatherless, and have taken away the widow’s ox for a pledge.
4 i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.
They have overturned the way of the poor, and have oppressed together the meek of the earth.
5 Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.
Others like wild asses in the desert go forth to their work: by watching for a prey they get bread for their children.
6 Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.
They reap the field that is not their own, and gather the vintage of his vineyard whom by violence they have oppressed.
7 E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.
They send men away naked, taking away their clothes who have no covering in the cold:
8 Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.
Who are wet, with the showers of the mountains, and having no covering embrace the stones.
9 Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.
They have violently robbed the fatherless, and stripped the poor common people.
10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.
From the naked and them that go without clothing, and from the hungry they have taken away the ears of corn.
11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.
They have taken their rest at noon among the stores of them, who after having trodden the winepresses suffer thirst.
12 Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.
Out of the cities they have made men to groan, and the soul of the wounded hath cried out, and God doth not suffer it to pass unrevenged.
13 Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.
They have been rebellious to the light, they have not known his ways, neither have they returned by his paths.
14 Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.
The murderer riseth at the very break of day, he killeth the needy, and the poor man: but in the night he will be as a thief.
15 Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: “Askush nuk do të më shohë”, dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.
The eye of the adulterer observeth darkness, saying: No eye shall see me: and he will cover his face.
16 Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.
He diggeth through houses in the dark, as in the day they had appointed for themselves, and they have not known the light.
17 Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.
If the morning suddenly appear, it is to them the shadow of death: and they walk in darkness as if it were in light.
18 Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.
He is light upon the face of the water: cursed be his portion on the earth, let him not walk by the way of the vineyards.
19 Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar. (Sheol h7585)
Let him pass from the snow waters to excessive heat, and his sin even to hell. (Sheol h7585)
20 Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.
Let mercy forget him: may worms be his sweetness: let him be remembered no more, but be broken in pieces as an unfruitful tree.
21 Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!
For he hath fed the barren that beareth not, and to the widow he hath done no good.
22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.
He hath pulled down the strong by his might: and when he standeth up, he shall not trust to his life.
23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.
God hath given him place for penance, and he abuseth it unto pride: but his eyes are upon his ways.
24 Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.
They are lifted up for a little while and shall not stand, and shall be brought down as all things, and shall be taken away, and as the tops of the ears of corn they shall be broken.
25 Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?”.
And if it be not so, who can convince me that I have lied, and set my words before God?
