Jobi 22

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

A Elifas Temanac odgovori i reèe:

2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

Može li Bogu biti èovjek koristan? Sam je sebi koristan èovjek mudar.

3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Je li svemoguæemu radost, ako si pravedan? ili mu je dobit, ako hodiš bez mane?

4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Hoæe li te karati i iæi na sud s tobom zato što te se boji?

5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Nije li zloæa tvoja velika? i nepravdama tvojim ima li kraja?

6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Jer si uzimao zalog od braæe svoje ni za što, i svlaèio si haljine s golijeh.

7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

Umornoga nijesi napojio vode, i gladnome nijesi dao hljeba.

8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

Zemlja je bila èovjeka silnoga, i ugledni je sjedio u njoj.

9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

Udovice si otpuštao prazne, i mišice sirotama potirao si.

10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

Zato su oko tebe zamke, i straši te strah iznenada.

11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

I mrak je oko tebe da ne vidiš, i povodanj pokriva te.

12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

Nije li Bog na visini nebeskoj? pogledaj gore zvijezde, kako su visoko.

13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

Ali ti kažeš: šta zna Bog? eda li æe kroz tamu suditi?

14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

Oblaci ga zaklanjaju, te ne vidi; hoda po krugu nebeskom.

15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

Jesi li zapazio stari put kojim su išli nepravednici,

16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

Koji se iskorijeniše prije vremena i voda se razli po temelju njihovu?

17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

Govorahu Bogu: idi od nas. Šta bi im uèinio svemoguæi?

18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

A on im je napunio kuæe dobra. Ali namjera bezbožnièka daleko je od mene.

19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

Vidjeæe pravednici i radovaæe se, i bezazleni potsmijevaæe im se.

20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

Da, još nije uništeno dobro naše, a ostatak je njihov proždro oganj.

21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

Složi se s njim i pomiri se; tako æe ti biti dobro.

22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

Primi iz usta njegovijeh zakon, i složi rijeèi njegove u srcu svom.

23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

Ako se vratiš k svemoguæemu, opet æeš se nazidati, ako udaljiš od šatora svojih bezakonje,

24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

Tada æeš metati po prahu zlato i Ofirsko zlato po kamenju iz potoka.

25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

I svemoguæi biæe ti zlato i srebro i sila tvoja.

26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

Jer æeš se tada radovati o Gospodu, i podignuæeš k Bogu lice svoje.

27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

Moliæeš mu se, i uslišiæe te, i zavjete svoje izvršiæeš.

28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

Što god naumiš, izlaziæe ti; i na putovima tvojim svijetliæe vidjelo.

29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

Kad drugi budu poniženi, reæi æeš: da se podignu; i Bog æe izbaviti onoga ko je oborenijeh oèiju.

30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.

Izbaviæe i onoga koji nije bez krivice; izbaviæe se èistotom ruku tvojih.