Jobi 22

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:

2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.

3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?

4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?

5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?

6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;

7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.

8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.

9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.

10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.

11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?

12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!

13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?

14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»

15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?

16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -

17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?

18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!

19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:

20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»

21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.

22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!

23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.

24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.

25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.

26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.

27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.

28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.

29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.

30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.

Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»