< Jobi 22 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Eliphaz prit la parole et dit:
2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.
Est-ce à Dieu que l’homme rend service? C’Est lui-même que sert le sage.
3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?
Qu’importe au Tout-Puissant que tu sois juste? Quel profit pour lui, si tu mènes une, conduite sans reproche?
4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?
Serait-ce en raison de ta piété qu’il te châtie et entre en jugement avec toi?
5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?
Certes, il faut que ta perversité soit grande et innombrables tes méfaits.
6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.
Car, sans motif, tu confisquais le bien de tes frères et dépouillais les gens de leurs vêtements jusqu’à les mettre à nu.
7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.
Tu ne donnais pas d’eau à boire à l’homme altéré, à l’affamé tu refusais du pain.
8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.
L’Homme à poigne serait-il seul maître de la terre? Celui qui a du crédit aurait-il seul le droit de l’occuper?
9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.
Les veuves, tu les congédiais les mains vides, et les bras des orphelins étaient brisés par toi.
10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,
C’Est pourquoi tu es environné de pièges et assiégé de terreurs subites.
11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.
Ou bien ce sont des ténèbres qui masquent ta vue, un déluge d’eaux qui te recouvre.
12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!
Dieu, dans ta pensée, n’est-il pas relégué dans les hauteurs célestes? Tu es frappé de l’éloignement des étoiles qui sont à une si grande distance!
13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?
Et tu dis: "Qu’est-ce que Dieu peut savoir? Exerce-t-il sa justice à travers la brume épaisse?
14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.
Les nuages lui forment une retraite mystérieuse, l’empêchant de voir, et il ne fait que parcourir la circonférence des cieux!"
15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,
Prétends-tu donc suivre l’antique route que foulaient les hommes d’iniquité,
16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?
qui étaient emportés avant le temps, et dont les fondements ressemblaient à un torrent qui s’écoule,
17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.
qui disaient à Dieu: "Laisse-nous!" Car que pouvait bien faire contre eux le Tout-Puissant?
18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.
C’Est pourtant lui qui avait rempli leurs maisons de bien-être! (Puisse le conseil des méchants être loin de moi! )
19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;
Les justes ont été témoins de leur ruine et s’en sont réjouis; l’homme honnête s’est raillé d’eux:
20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.
"Eh bien, disaient-ils, nos adversaires sont anéantis, le feu a dévoré leurs biens!"
21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.
Ah! De grâce, réconcilie-toi avec Dieu, et tu vivras en paix; par là le bonheur renaîtra pour toi.
22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.
Accueille donc renseignement émanant de sa bouche, et dépose ses paroles en ton cœur.
23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua
Reviens au Tout-Puissant et tu seras restauré, éloigne l’injustice de ta tente.
24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,
Jette à la poussière ton métal précieux, et aux cailloux des torrents ton or d’Ophir!
25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.
Et le Tout-Puissant sera pour toi un amas de trésors, un monceau d’argent.
26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.
Car alors tu trouveras tes délices dans le Tout-Puissant, et tu pourras relever ton front vers Dieu.
27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.
Tu l’invoqueras et il t’entendra, et tu t’acquitteras de tes vœux.
28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.
Tu formeras des projets et ils s’accompliront en ta faveur, la lumière brillera sur tes routes.
29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin
On voudra t’abaisser, mais tu diras: "Debout!" Car Dieu vient en aide à qui baisse humblement les yeux.
30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.
II sauvera même celui qui n’est pas sans faute; oui, celui-ci sera sauvé par la pureté de tes mains.

< Jobi 22 >