Jobi 22

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

A odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

Zdaliž Bohu silnému co prospěšný býti může člověk, když sobě nejmoudřeji počíná?

3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Zdaliž se kochá Všemohoucí v tom, že ty se ospravedlňuješ? Aneb má-liž zisk, když bys dokonalé ukázal býti cesty své?

4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Zdali, že by se tebe bál, tresce tě, mstě nad tebou?

5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Zdali zlost tvá není mnohá? Anobrž není konce nepravostem tvým.

6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Nebo jsi brával základ od bratří svých bez příčiny, a roucha z nahých jsi svláčel.

7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

Vody ustalému jsi nepodal, a hladovitému zbraňovals chleba.

8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

Ale muži boháči přál jsi země, tak aby ten, jehož osoba vzácná, v ní seděl.

9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

Vdovy pak pouštěl jsi prázdné, ačkoli ramena sirotků potřína byla.

10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

A protož obkličuji tě osídla, a děsí tě strach nenadálý,

11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

Aneb tma, abys neviděl, anobrž rozvodnění přikrývá tě.

12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

Říkáš: Zdaž Bůh není na výsosti nebeské? Ano shlédni vrch hvězd, jak jsou vysoké.

13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

Protož pravíš: Jak by věděl Bůh silný? Skrze mrákotu-liž by soudil?

14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

Oblakové jsou skrýše jeho, tak že nevidí; nebo okršlek nebeský obchází.

15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

Šetříš-liž stezky věku předešlého, kterouž kráčeli lidé marní?

16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

Kteříž vypléněni jsou před časem, potok vylit jest na základ jejich.

17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

Kteříž říkali Bohu silnému: Odejdi od nás. Což by tedy jim učiniti měl Všemohoucí?

18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

On zajisté domy jejich naplnil dobrými věcmi, (ale rada bezbožných vzdálena jest ode mne).

19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

Což vidouce spravedliví, veselí se, a nevinný posmívá se jim,

20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

Zvlášť když není vypléněno jmění naše, ostatky pak jejich sežral oheň.

21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

Přivykejž medle s ním choditi, a pokojněji se míti, skrze to přijde tobě všecko dobré.

22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

Přijmi, prosím, z úst jeho zákon, a slož řeči jeho v srdci svém.

23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

Navrátíš-li se k Všemohoucímu, vzdělán budeš, a vzdálíš-li nepravost od stanů svých,

24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

Tedy nakladeš na zemi zlata, a místo kamení potočního zlata z Ofir.

25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

Nebo bude Všemohoucí nejčistším zlatem tvým, a stříbrem i silou tvou.

26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

A tehdáž v Všemohoucím kochati se budeš, a pozdvihna k Bohu tváři své,

27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

Pokorně modliti se budeš jemu, a vyslyší tě; pročež sliby své plniti budeš.

28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

Nebo cožkoli začneš, budeť se dařiti, anobrž na cestách tvých svítiti bude světlo.

29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

Když jiní sníženi budou, tedy díš: Jáť jsem povýšen. Nebo toho, kdož jest očí ponížených, Bůh spasena učiní.

30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.

Vysvobodí i toho, kterýž není bez viny, vysvobodí, pravím, čistotou rukou tvých.