Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Därefter tog Job till orda och sade:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Hören åtminstone på mina ord; låten det vara den tröst som I given mig.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Haven fördrag med mig, så att jag får tala; sedan jag har talat, må du bespotta.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Är då min klagan, såsom när människor eljest klaga? Eller huru skulle jag kunna vara annat än otålig?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Akten på mig, så skolen I häpna och nödgas lägga handen på munnen.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Ja, när jag tänker därpå, då förskräckes jag själv, och förfäran griper mitt kött.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Varför få de ogudaktiga leva, ja, med åldern växa till i rikedom?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
De se sina barn leva kvar hos sig, och sin avkomma hava de inför sina ögon.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Deras hus stå trygga, ej hemsökta av förskräckelse; Gud låter sitt ris icke komma vid dem.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
När deras boskap parar sig, är det icke förgäves; lätt kalva deras kor, och icke i otid.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Sina barn släppa de ut såsom en hjord, deras piltar hoppa lustigt omkring.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
De stämma upp med pukor och harpor, och glädja sig vid pipors ljud.
De förnöta sina dagar i lust, och ned till dödsriket fara de i frid. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Och de sade dock till Gud: "Vik ifrån oss, dina vägar vilja vi icke veta av.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Vad är den Allsmäktige, att vi skulle tjäna honom? och vad skulle det hjälpa oss att åkalla honom?"
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Det är sant, i deras egen hand står ej deras lycka, och de ogudaktigas rådslag vare fjärran ifrån mig!
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Men huru ofta utslocknar väl de ogudaktigas lampa, huru ofta händer det att ofärd kommer över dem, och att han tillskiftar dem lotter i vrede?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
De borde ju bliva såsom halm för vinden, lika agnar som stormen rycker bort.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
"Gud spar åt hans barn att lida för hans ondska." Ja, men honom själv borde han vedergälla, så att han finge känna det.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Med egna ögon borde han se sitt fall, och av den Allsmäktiges vrede borde han få dricka.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Ty vad frågar han efter sitt hus, när han själv är borta, när hans månaders antal har nått sin ände?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
"Skall man då lära Gud förstånd, honom som dömer över de högsta?"
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Ja, den ene får dö i sin välmaktstid, där han sitter i allsköns frid och ro;
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
hans stävor hava fått stå fulla med mjölk, och märgen i hans ben har bevarat sin saft.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Den andre måste dö med bedrövad själ, och aldrig fick han njuta av någon lycka.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Tillsammans ligga de så i stoftet, och förruttnelsens maskar övertäcka dem.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Se, jag känner väl edra tankar och de funder med vilka I viljen nedslå mig.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
I spörjen ju: "Vad har blivit av de höga herrarnas hus, av hyddorna när de ogudaktiga bodde?"
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Haven I då ej frågat dem som vida foro, och akten I ej på deras vittnesbörd:
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
att den onde bliver sparad på ofärdens dag och bärgad undan på vredens dag?
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Vem vågar ens förehålla en sådan hans väg? Vem vedergäller honom, vad han än må göra?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Och när han har blivit bortförd till graven, så vakar man sedan där vid kullen.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Ljuvligt får han vilja under dalens torvor. I hans spår drager hela världen fram; före honom har och otaliga gått.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Huru kunnen I då bjuda mig så fåfänglig tröst? Av edra svar står allenast trolösheten kvar.
