Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Toda Job je odgovoril in rekel:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
»Marljivo prisluhnite mojemu govoru in to naj bodo vaše tolažbe.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Pustite mi, da lahko govorim in potem, ko bom govoril, zasmehujte.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Kar se mene tiče ali je moja pritožba proti človeku? In če bi bilo tako, zakaj naj potem moj duh ne bi bil nemiren?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Poglejte me in bodite osupli in svojo roko položite na svoja usta.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Celo kadar se spomnim, sem prestrašen in trepetanje se oprijemlje mojega mesa.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Zakaj zlobni živijo, postanejo stari in so mogočni v moči?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Njihovo seme je z njimi utrjeno v njihovem pogledu in njihovo potomstvo pred njihovimi očmi.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Njihove hiše so varne pred strahom niti nad njimi ni Božje palice.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Njihov bik plodi in ne odpove; njihova krava povrže in ne zavrže svojega teleta.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Svoje malčke pošiljajo kakor trop in njihovi otroci plešejo.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Vzamejo tamburin in harfo in se veselijo ob zvoku piščali.
Svoje dni preživijo v obilju in v trenutku gredo dol v grob. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Zato Bogu rečejo: ›Odidi od nas, kajti mi ne želimo spoznanja tvojih poti.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Kaj je Vsemogočni, da bi mu služili? In kakšno korist bi imeli, če molimo k njemu?‹
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Glej, njihovo dobro ni v njihovi roki; nasvet zlobnega je daleč od mene.
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Kako pogosto je sveča zlobnih ugasnjena! In kako pogosto nanje prihaja njihovo uničenje! Bog v svoji jezi deli bridkosti.
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
So kakor strnišče pred vetrom in kakor pleve, ki jih vihar odnaša proč.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Bog kopiči njegovo krivičnost za njegove otroke. Nagrajuje ga in on bo to vedel.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Njegove oči bodo videle njegovo uničenje in pil bo od besa Vsemogočnega.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Kajti kakšen užitek ima on v njegovi hiši za njim, ko je število njegovih mesecev na sredi prekinjeno?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Mar bo kdorkoli Boga učil spoznanja? Ker on sodi tiste, ki so visoko.
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Nekdo umre v svoji polni moči, v celoti spokojen in tiho.
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
Njegove prsi so polne mleka in njegove kosti so navlažene z mozgom.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Drugi pa umira v grenkobi svoje duše in nikoli ne jé z užitkom.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Podobno se bodo ulegli v prah in ličinke jih bodo pokrile.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Glej, poznam vaše misli in naklepe, ki ste jih krivično domišljali zoper mene.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Kajti pravite: »Kje je prinčeva hiša? Kje so bivališča zlobnih?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Mar jih niste prosili, da gredo po poti? Ali poznate njihove simbole,
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
da je zlobni prihranjen za dan uničenja? Privedeni bodo k dnevu besa.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Kdo bo njegovo pot oznanil njegovemu obrazu? Kdo mu bo poplačal, kar je storil?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Vendar bo priveden h grobu in ostal bo v gomili.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Grude iz doline mu bodo sladke in vsak človek bo priveden za njim, kakor so tam brezštevilni pred njim.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Kako me potem zaman tolažite, glede na to, da v vaših odgovorih ostaja neresnica?«
