Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Respondeu porém Job, e disse:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Ouvi atentamente as minhas razões; e isto vos sirva de consolações.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Sofrei-me, e eu falarei: e, havendo eu falado, zombai.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Porventura eu me queixo a algum homem? porém, ainda que assim fosse, porque se não angustiaria o meu espírito?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Olhai para mim, e pasmai: e ponde a mão sobre a boca.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Porque, quando me lembro disto, me perturbo, e a minha carne é sobresaltada de horror.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Por que razão vivem os ímpios? envelhecem, e ainda se esforçam em poder?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
A sua semente se estabelece com eles perante a sua face; e os seus renovos perante os seus olhos.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
As suas casas tem paz, sem temor; e a vara de Deus não está sobre eles.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
O seu touro gera, e não falha: pare a sua vaca, e não aborta.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Mandam fora as suas crianças, como a um rebanho, e seus filhos andam saltando.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e alegram-se ao som dos órgãos.
Na prosperidade gastam os seus dias, e num momento descem à sepultura. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
E, todavia, dizem a Deus: Retirate de nós; porque não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Quem é o Todo-poderoso, para que nós o sirvamos? e que nos aproveitará que lhe façamos orações?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Vede porém que o seu bem não está na mão deles: esteja longe de mim o conselho dos ímpios!
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Quantas vezes sucede que se apaga a candeia dos ímpios, e lhes sobrevem a sua destruição? e Deus na sua ira lhes reparte dores!
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Porque são como a palha diante do vento, e como a pragana, que arrebata o redemoinho.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Deus guarda a sua violência para seus filhos, e lhe dá o pago, que o sente.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Seus olhos veem a sua ruína, e ele bebe do furor do Todo-poderoso.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Porque, que prazer teria na sua casa, depois de si, cortando-se-lhe o número dos seus meses?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Porventura a Deus se ensinaria ciência, a ele que julga os excelsos?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Este morre na força da sua plenitude, estando todo quieto e sossegado.
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
Os seus baldes estão cheios de leite, e os seus ossos estão regados de tutanos.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
E outro morre, ao contrário, na amargura do seu coração, não havendo comido do bem.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Juntamente jazem no pó, e os bichos os cobrem.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Eis que conheço bem os vossos pensamentos: e os maus intentos com que injustamente me fazeis violência.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Porque direis: Onde está a casa do príncipe? e onde a tenda das moradas dos ímpios?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Porventura o não perguntastes aos que passam pelo caminho? e não conheceis os seus sinais?
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Que o mau é preservado para o dia da destruição; e são levados no dia do furor.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Quem acusará diante dele o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que faz?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Finalmente é levado às sepulturas, e vigia no montão.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Os torrões do vale lhe são doces, e attrahe a si a todo o homem; e diante de si há inumeráveis.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Como pois me consolais com vaidade? pois nas vossas respostas ainda resta a transgressão.
