Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Respondeu porém Job, e disse:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Ouvi attentamente as minhas razões; e isto vos sirva de consolações.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Soffrei-me, e eu fallarei: e, havendo eu fallado, zombae.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Porventura eu me queixo a algum homem? porém, ainda que assim fosse, porque se não angustiaria o meu espirito?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Olhae para mim, e pasmae: e ponde a mão sobre a bocca.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Porque, quando me lembro d'isto, me perturbo, e a minha carne é sobresaltada d'horror.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Por que razão vivem os impios? envelhecem, e ainda se esforçam em poder?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
A sua semente se estabelece com elles perante a sua face; e os seus renovos perante os seus olhos.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
As suas casas teem paz, sem temor; e a vara de Deus não está sobre elles.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
O seu touro gera, e não falha: pare a sua vacca, e não aborta.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Mandam fóra as suas creanças, como a um rebanho, e seus filhos andam saltando.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e alegram-se ao som dos orgãos.
Na prosperidade gastam os seus dias, e n'um momento descem á sepultura. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
E, todavia, dizem a Deus: Retirate de nós; porque não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Quem é o Todo-poderoso, para que nós o sirvamos? e que nos aproveitará que lhe façamos orações?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Vêde porém que o seu bem não está na mão d'elles: esteja longe de mim o conselho dos impios!
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Quantas vezes succede que se apaga a candeia dos impios, e lhes sobrevem a sua destruição? e Deus na sua ira lhes reparte dôres!
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Porque são como a palha diante do vento, e como a pragana, que arrebata o redemoinho.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Deus guarda a sua violencia para seus filhos, e lhe dá o pago, que o sente.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Seus olhos vêem a sua ruina, e elle bebe do furor do Todo-poderoso.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Porque, que prazer teria na sua casa, depois de si, cortando-se-lhe o numero dos seus mezes?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Porventura a Deus se ensinaria sciencia, a elle que julga os excelsos?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Este morre na força da sua plenitude, estando todo quieto e socegado.
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
Os seus baldes estão cheios de leite, e os seus ossos estão regados de tutanos.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
E outro morre, ao contrario, na amargura do seu coração, não havendo comido do bem.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Juntamente jazem no pó, e os bichos os cobrem.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Eis que conheço bem os vossos pensamentos: e os maus intentos com que injustamente me fazeis violencia.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Porque direis: Onde está a casa do principe? e onde a tenda das moradas dos impios?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Porventura o não perguntastes aos que passam pelo caminho? e não conheceis os seus signaes?
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Que o mau é preservado para o dia da destruição; e são levados no dia do furor.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Quem accusará diante d'elle o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que faz?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Finalmente é levado ás sepulturas, e vigia no montão.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Os torrões do valle lhe são doces, e attrahe a si a todo o homem; e diante de si ha innumeraveis.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Como pois me consolaes com vaidade? pois nas vossas respostas ainda resta a transgressão.
