Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Respondens autem Iob, dixit:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Audite quæso sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos iudicat?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Quis arguet coram eo viam eius? et quæ fecit, quis reddet illi?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
