Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Mais, répondant. Job dit:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Ecoutez, je vous prie, mes paroles, et faites pénitence.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Supportez-moi, et moi je parlerai; et après, si bon vous semble, riez de mes paroles.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Est-ce contre un homme qu’est ma dispute, pour que je ne doive pas être justement contristé?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Regardez-moi, et soyez dans l’étonnement, et mettez un doigt sur votre bouche:
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Et moi, quand je recueille mes souvenirs, je suis épouvanté, et le tremblement agite ma chair.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Pourquoi donc les impies vivent-ils, sont-ils élevés et affermis dans les richesses?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Leur race se perpétue devant eux, une troupe de leurs proches et de leurs petits enfants est en leur présence.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Leurs maisons sont sûres et paisibles, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Leur génisse a conçu et n’a pas avorté; leur vache a mis bas, et elle n’a pas été privée de son fruit.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Leurs petits enfants, sortent comme les troupeaux, et leurs enfants sautent de joie au milieu de leurs jeux.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Ils tiennent en main un tambour et une harpe, et ils se réjouissent au son d’un orgue.
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et en un moment ils descendent dans les enfers. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Ils ont dit à Dieu: Retire-toi de nous; nous ne voulons pas connaître tes voies.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Qui est le Tout-Puissant, pour que nous le servions? et que nous revient-il, si nous le prions?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Mais cependant, puisque leurs biens ne sont pas en leur main, que le conseil des impies soit loin de moi.
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Combien de fois la lampe des impies s’éteindra, un déluge de maux leur surviendra, et Dieu leur distribuera les douleurs de sa fureur?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Ils seront comme des pailles à la face du vent, et comme de la cendre brûlante qu’un tourbillon disperse.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Dieu gardera à ses fils la douleur du père; et lorsqu’il lui aura rendu selon son mérite, alors il comprendra.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Ses yeux verront sa ruine, et il boira de la fureur du Tout-Puissant.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Car que lui importe sa maison après lui, lors même que le nombre de ses mois serait diminué de moitié?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Est-ce que quelqu’un enseignera la science à Dieu, qui juge ceux qui sont élevés?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Celui-ci meurt robuste et sain, riche et heureux.
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
Ses entrailles sont pleines de graisse, et ses os sont arrosés de moelle.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Mais un autre meurt dans l’amertume de l’âme, sans aucune richesse.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Et cependant ils dormiront ensemble dans la poussière, et des vers les couvriront.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Certes, je connais vos pensées et vos jugements iniques contre moi.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Car vous dites: Où est la maison d’un prince? et où sont les tabernacles des impies?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Interrogez le premier venu des passants, et vous reconnaîtrez qu’il comprend ces mêmes choses; à savoir:
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Que le méchant est réservé pour le jour de perdition, et qu’il sera conduit jusqu’au jour de la fureur.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Qui le reprendra en face de sa voie? et qui lui rendra ce qu’il a fait?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Il sera conduit aux sépulcres, et il veillera au milieu du monceau des morts.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Il a été agréable au gravier du Cocyte, et il entraînera tout homme après lui, et il y a devant lui une multitude innombrable.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Comment donc me donnezvous une vaine consolation, puisqu’il a été démontré que votre réponse répugne à la vérité.
