Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Et Job prit la parole, et dit:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.
