Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Job reprit la parole et dit:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Daignez écouter mes paroles: je ne vous demande pas d’autres consolations.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Faites-moi un peu crédit pour que je puisse parler, et quand j’aurai fini, libre à vous de me railler.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Est-ce donc contre des hommes que mes plaintes sont dirigées? Dès lors pourquoi ma patience ne serait-elle pas à bout?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Tournez-vous vers moi et soyez stupéfaits, et posez la main sur la bouche.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Moi-même, en évoquant mes souvenirs, je suis consterné, et un frisson d’horreur s’empare de mon corps.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Pourquoi les méchants demeurent-ils en vie? Pourquoi vont-ils progressant et croissant en puissance?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Leur postérité est fortement établie devant eux, avec eux: leurs descendants sont là sous leurs yeux.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Leurs maisons sont en paix, à l’abri de toute crainte; la verge de Dieu ne les atteint pas.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Leurs taureaux s’accouplent et ne sont pas stériles; leurs génisses mettent bas et ne perdent pas leurs petits.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Ils envoient dehors leurs jeunes garçons comme un troupeau de brebis, et leurs enfants se livrent à leurs ébats.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Ils entonnent des chants en s’accompagnant du tambourin et du luth, et ils s’égaient aux sons de la flûte.
Ils consument leurs jours dans le bonheur et, en un instant, ils descendent au Cheol. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Et pourtant ils disent à Dieu: "Laisse-nous, nous n’avons nulle envie de connaître tes voies.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Qu’est-ce que le Tout-Puissant, que nous le servions? Quel profit aurons-nous à lui adresser des prières?"
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Assurément, ce n’est pas à leurs mains qu’ils sont redevables de leur bien-être. (Puisse toutefois le conseil des méchants être loin de moi!)
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Arrive-t-il souvent que la lampe des impies s’éteigne, que le malheur fonde sur eux et que Dieu leur assigne dans sa colère le sort qu’ils méritent?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Arrive-t-il souvent qu’ils soient comme la paille emportée par le vent, comme le chaume qu’enlève la tempête?
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Dieu dira-t-on réserve à ses enfants le châtiment de ses crimes: mais qu’il l’inflige donc à lui-même, pour qu’il s’en ressente!
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Que ses propres yeux soient témoins de sa chute et qu’il s’abreuve de la colère de Dieu!
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Car quel intérêt peut-il porter à sa maison, quand il ne sera plus, puisque le nombre de ses années est fixé d’avance?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Est-ce à Dieu qu’on enseignera ce qui est raisonnable, à lui qui juge avec une autorité souveraine?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Celui-ci meurt au fort de sa vigueur, en pleine quiétude, en pleine paix,
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
alors que ses récipients débordent de lait, et que la moelle de ses os est abondamment pourvue.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Celui-là meurt, l’âme rassasiée d’amertume, sans avoir goûté le bonheur.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Et tous deux sont couchés dans la poussière et deviennent également la proie de la pourriture.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Eh quoi! Je connais vos intentions et les arrière-pensées que vous nourrissez injustement contre moi,
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
quand vous dites: "Où est la maison de l’homme important? Où, la tente habitée par les méchants?"
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Eh bien! Interrogez ceux qui parcourent le monde et ne méconnaissez pas les preuves qu’ils apportent:
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
c’est qu’au jour du désastre le méchant est épargné; au jour des violentes colères, il est tiré du danger.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Qui lui jettera sa conduite à la face? Et ce qu’il a fait, qui le lui paiera?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
On le porte en pompe au lieu de sépulture, et on veille sur son mausolée.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Légères lui sont les glèbes de la vallée; tout le monde se traîne à sa suite; comme il a été précédé d’une innombrable multitude.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Comment donc m’offrirez-vous de vaines consolations? De toutes vos répliques il ne demeure qu’une criarde injustice.
