Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
A odpovídaje Job, řekl:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.
Tráví v štěstí dny své, a v okamžení do hrobu sstupují. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Často-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich ne zůstává než faleš.
