Jobi 20

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

І відповів нааматянин Цофа́р та й сказав:

2 “Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.

„Тому́ то думки́ мої відповідати мене наверта́ють, і тому́ то в мені цей мій по́спіх!

3 Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.

Соромли́ву нага́ну собі я почув, та дух з мого розуму відповідає мені.

4 A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,

Чи знаєш ти те, що від вічности, відколи́ люди́на на землі була поста́влена, —

5 triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?

то спів несправедливих короткий, а радість безбожного — тільки на хвилю?

6 Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,

Якщо піднесе́ться вели́чність його аж до неба, а його голова аж до хмари дося́гне,

7 ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.

проте́ він загине навіки, немов його гній, хто бачив його, запитає: де він?

8 Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.

Немов сон улетить — і не зна́йдуть його, мов виді́ння нічне́, він споло́шений буде:

9 Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.

його бачило око, та бачити більше не бу́де, і вже не побачить його його місце...

10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.

Сини його запобіга́тимуть ла́ски в нужде́нних, а ру́ки його позверта́ють маєток його.

11 Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.

Повні кості його молоде́чости, — та до по́роху з ним вона ляже!

12 Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,

Якщо в у́стах його зло солодке, — його він таї́ть під своїм язиком,

13 nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.

над ним милосе́рдиться та не пускає його, і тримає його в своїх устах, —

14 Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.

то цей хліб в його ну́трощах змі́ниться, — стане він жо́вчю змії́ною в нутрі його́!

15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.

Він маєток чужо́го ковтав, але́ його ви́блює: Бог виганяє його із утро́би його.

16 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.

Отру́ту зміїну він сса́тиме, гадю́чий язик його вб'є!

17 Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.

Він річко́вих джере́л не побачить, струмків меду та молока.

18 Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.

Позверта́є він працю чужу, і її не ковтне́, як і маєток, набутий з виміни своєї, жувати не буде.

19 Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.

Бо він переслідував, кидав убогих, він дім грабував, хоч не ставив його!

20 Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.

Бо споко́ю не знав він у нутрі своїм, і свого наймилішого не збереже.

21 Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.

Немає останку з обжи́рства його, тому нетрива́ле добро його все:

22 Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.

за по́вні достатку його буде тісно йому́, рука кожного скри́вдженого при́йде на нього!

23 Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.

Хай напо́внена буде утро́ба його, та пошле Він на нього жар гніву Свого, і бу́де дощи́ти на нього неду́гами його.

24 Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.

Він бу́де втікати від зброї залізної, — та прони́же його мідний лук.

25 Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.

Він стане меча́ витягати, і вийде він із тіла, та держа́к його вийде із жо́вчі його, і пере́страх на нього впаде́!

26 Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.

При ска́рбах його всі нещастя захо́вані, його буде же́рти огонь не роздму́хуваний, позостале в наметі його буде знищене.

27 Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.

Небо відкриє його беззаконня, а земля проти нього повстане, —

28 Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.

урожай його дому втече, розпливеться в день гніву Його.

29 Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.

Оце доля від Бога люди́ні безбожній, і спа́дщина, обі́цяна Богом для неї!“