< Jobi 20 >

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
Entonces Sofar naamatita tomó la palabra y dijo:
2 “Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.
“Por eso mis pensamientos me sugieren una respuesta, y a eso me mueve mi interior.
3 Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.
He oído la reprensión con que me insultas, mas el espíritu que tengo me impulsa a responder según mi saber.
4 A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,
¿No sabes tú, que desde siempre, desde que hay hombre sobre la tierra,
5 triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?
el gozo de los malos es breve, y la alegría del impío un instante?
6 Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,
Aunque su arrogancia alcance hasta el cielo, y su cabeza toque las nubes,
7 ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.
como su estiércol, para siempre perecerá; los que le vieron, dirán: «¿Dónde está?»
8 Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.
Como un sueño volará, y no lo hallarán; desaparecerá cual visión nocturna.
9 Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.
El ojo que le vio no le verá más, no verá otra vez su lugar.
10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.
Sus hijos andarán pidiendo el favor de los pobres, y sus manos restituirán su riqueza.
11 Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.
Sus huesos llenos aún de juvenil vigor, yacerán con él en el polvo.
12 Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,
Por dulce que sea el mal en su boca, y por más que lo oculte bajo su lengua,
13 nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.
si lo saborea y no lo suelta, si lo retiene en su paladar,
14 Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.
su manjar se convierte en sus entrañas, hiel de áspid se volverá en su interior.
15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.
Se tragó riquezas, pero las vomitará; Dios se las arrancará de su vientre.
16 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.
Chupará veneno de áspides, y la lengua de la víbora le matará.
17 Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.
Jamás verá los arroyos, los ríos, los torrentes de miel y de leche.
18 Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.
Devolverá lo que ganó, y no se lo tragará; será como riqueza prestada, en que no se puede gozar.
19 Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.
Por cuanto oprimió y desamparó al pobre, robó casas que no había edificado,
20 Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.
y no se hartó su vientre, por eso no salvará nada de lo que tanto le gusta.
21 Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.
Nada escapaba a su voracidad, por eso no durará su prosperidad.
22 Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.
En medio de toda su abundancia le sobrevendrá la estrechez; toda clase de penas le alcanzará.
23 Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.
Cuando se pone a llenarse el vientre, (Dios) le manda el furor de su ira, y hará llover sobre él su castigo.
24 Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.
Si huye de las armas de hierro, le traspasará el arco de bronce.
25 Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.
Se saca (la flecha), y sale de su cuerpo, se la arranca de su hiel cual hierro resplandeciente, y vienen sobre él los terrores;
26 Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.
una noche oscura traga sus tesoros, le consumirá fuego no encendido (por hombre); devorará cuanto quedare en su tienda.
27 Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.
El cielo descubrirá su iniquidad, y la tierra se levantará contra él.
28 Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.
La riqueza de su casa desaparecerá, será desparramada en el día de Su ira.
29 Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.
Tal es la suerte que Dios al impío tiene reservada, y la herencia que Dios le ha asignado.”

< Jobi 20 >