< Jobi 20 >

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
Отвещав же Софар Минейский, рече:
2 “Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.
не тако мнех сия тебе рещи противу, и не разумеете паче нежели и аз.
3 Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.
Наказание срамления моего услышу, и дух от разума отвещавает ми.
4 A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,
Еда сих не уразумел еси от века, отнележе положен человек бысть на земли?
5 triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?
Веселие бо нечестивых падение страшно, обрадование же беззаконных пагуба.
6 Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,
Аще взыдут на небо дары его, жертва же его облаков коснется:
7 ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.
егда бо мнится уже утвержден быти, тогда в конец погибнет. Видевшии же его рекут: где есть?
8 Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.
Якоже сон отлетевый не обрящется, отлете же аки мечтание нощное.
9 Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.
Око призре, и не приложит, и ктому не познает его место его.
10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.
Сынов его да погубят меншии, и руце его возжгут болезни.
11 Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.
Кости его наполнишася грехов юности его и с ним на персти уснут.
12 Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,
Аще усладится во устех его злоба, скрыет ю под языком своим:
13 nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.
не пощадит ея, и не оставит ея, и соберет ю посреде гортани своего,
14 Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.
и не возможет помощи себе: желчь аспидов во чреве его.
15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.
Богатство неправедно собираемо изблюется, из храмины его извлечет его Ангел.
16 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.
Ярость же змиеву да ссет, да убиет же его язык змиин.
17 Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.
Да не узрит отдоения скотов, ниже прибытка меда и масла кравия.
18 Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.
Вотще и всуе трудися, богатство, от негоже не вкусит, якоже клоки не сожваемы и не поглощаемы.
19 Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.
Многих бо немощных домы сокруши, жилище же разграби и не постави.
20 Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.
Несть спасения имению его, в вожделении своем не спасется.
21 Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.
Несть останка брашну его, сего ради не процветут ему благая.
22 Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.
Егда же мнит уже исполнь быти, оскорбится, всяка же беда нань приидет.
23 Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.
Аще како либо исполнит чрево свое, напустит нань ярость гнева, одождит на него болезни:
24 Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.
и не спасется от руки железа, да устрелит его лук медян,
25 Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.
и да пройдет сквозе тело его стрела: звезды же в жилищих его: да приидут нань страси,
26 Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.
и всяка тма на нем да пребудет: да пояст его огнь нераздеженый, да озлобит же пришлец дом его:
27 Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.
и да открыет небо беззакония его, и земля да востанет нань:
28 Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.
да извлечет дом его пагуба до конца, день гнева да приидет нань.
29 Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.
Сия часть человека нечестиваго от Господа и стяжание имений его от Надзирателя.

< Jobi 20 >