Jobi 20

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:

2 “Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.

Derfor legger mine tanker mig svaret i munnen, og derfor stormer det i mig;

3 Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.

hånende tilrettevisning må jeg høre, og min ånd gir mig svar ut fra min innsikt.

4 A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,

Vet du da ikke at slik har det vært fra evighet, fra den tid mennesker blev satt på jorden,

5 triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?

at de ugudeliges jubel er kort, og den gudløses glede bare varer et øieblikk?

6 Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,

Stiger enn hans stolthet til himmelen, og når enn hans hode til skyen,

7 ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.

så går han dog likesom sitt skarn til grunne for evig; de som så ham, spør: Hvor er han?

8 Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.

Som en drøm flyr han bort, og ingen finner ham mere; han jages bort som et nattesyn.

9 Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.

Det øie som så ham, ser ham ikke mere, og hans sted skuer ham ikke lenger.

10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.

Hans barn må søke småfolks yndest, og hans hender må gi hans gods tilbake.

11 Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.

Hans ben var fulle av ungdomskraft, men nu ligger den med ham i støvet.

12 Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,

Smaker enn det onde søtt i hans munn, skjuler han det under sin tunge,

13 nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.

sparer han på det og slipper det ikke, men holder det tilbake under sin gane,

14 Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.

så blir dog hans mat omskapt i hans innvoller og blir til ormegift i hans liv.

15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.

Han slukte gods, og han må spy det ut igjen; Gud driver det ut av hans buk.

16 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.

Ormegift må han innsuge; huggormens tunge dreper ham.

17 Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.

Han skal ikke få se bekker, elver av honning og elver av melk.

18 Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.

Han må gi tilbake det han har tjent, og får ikke nyte det; meget gods har han vunnet, men han får liten glede av det.

19 Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.

For han knuste småfolk og lot dem ligge der; han rante hus til sig, men får ikke bygge dem om;

20 Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.

han kjente aldri ro i sitt indre; han skal ikke slippe unda med sine skatter.

21 Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.

Det var intet som undgikk hans grådighet; derfor varer ikke hans lykke.

22 Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.

Midt i hans rikdom blir det trangt for ham; hver nødlidende vender sin hånd mot ham.

23 Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.

For å fylle hans buk sender Gud sin brennende vrede mot ham og lar sin mat regne på ham.

24 Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.

Flykter han for våben av jern, så gjennemborer en bue av kobber ham.

25 Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.

Når han så drar pilen ut av sin rygg, og den lynende odd kommer frem av hans galle, da faller dødsredsler over ham.

26 Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.

Alt mørke er opspart for hans vel gjemte skatter; en ild som intet menneske puster til, fortærer ham; den eter det som er igjen i hans telt.

27 Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.

Himmelen åpenbarer hans misgjerning, og jorden reiser sig mot ham.

28 Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.

Det han har samlet i sitt hus, føres bort, det skylles bort på Guds vredes dag.

29 Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.

Dette er den lodd som et ugudelig menneske får av Gud, den arv som er tilkjent ham av den Allmektige.