Jobi 20

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

Tsophar de Naama prit la parole et dit:

2 “Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.

Mes pensées me forcent à répondre, Et mon agitation ne peut se contenir.

3 Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.

J’ai entendu des reproches qui m’outragent; Le souffle de mon intelligence donnera la réplique.

4 A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,

Ne sais-tu pas que, de tout temps, Depuis que l’homme a été placé sur la terre,

5 triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?

Le triomphe des méchants a été court, Et la joie de l’impie momentanée?

6 Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,

Quand il s’élèverait jusqu’aux cieux, Et que sa tête toucherait aux nues,

7 ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.

Il périra pour toujours comme son ordure, Et ceux qui le voyaient diront: Où est-il?

8 Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.

Il s’envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; Il disparaîtra comme une vision nocturne;

9 Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.

L’œil qui le regardait ne le regardera plus, Le lieu qu’il habitait ne l’apercevra plus.

10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.

Ses fils seront assaillis par les pauvres, Et ses mains restitueront ce qu’il a pris par violence.

11 Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.

La vigueur de la jeunesse, qui remplissait ses membres, Aura sa couche avec lui dans la poussière.

12 Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,

Le mal était doux à sa bouche, Il le cachait sous sa langue,

13 nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.

Il le savourait sans l’abandonner, Il le retenait au milieu de son palais;

14 Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.

Mais sa nourriture se transformera dans ses entrailles, Elle deviendra dans son corps un venin d’aspic.

15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.

Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.

16 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.

Il a sucé du venin d’aspic, La langue de la vipère le tuera.

17 Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.

Il ne reposera plus ses regards sur les ruisseaux, Sur les torrents, sur les fleuves de miel et de lait.

18 Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.

Il rendra ce qu’il a gagné, et n’en profitera plus; Il restituera tout ce qu’il a pris, et n’en jouira plus.

19 Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.

Car il a opprimé, délaissé les pauvres, Il a ruiné des maisons et ne les a pas rétablies.

20 Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.

Son avidité n’a point connu de bornes; Mais il ne sauvera pas ce qu’il avait de plus cher.

21 Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.

Rien n’échappait à sa voracité; Mais son bien-être ne durera pas.

22 Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.

Au milieu de l’abondance il sera dans la détresse; La main de tous les misérables se lèvera sur lui.

23 Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.

Et voici, pour lui remplir le ventre, Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, Et le rassasiera par une pluie de traits.

24 Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.

S’il échappe aux armes de fer, L’arc d’airain le transpercera.

25 Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.

Il arrache de son corps le trait, Qui étincelle au sortir de ses entrailles, Et il est en proie aux terreurs de la mort.

26 Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.

Toutes les calamités sont réservées à ses trésors; Il sera consumé par un feu que n’allumera point l’homme, Et ce qui restera dans sa tente en deviendra la pâture.

27 Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.

Les cieux dévoileront son iniquité, Et la terre s’élèvera contre lui.

28 Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.

Les revenus de sa maison seront emportés, Ils disparaîtront au jour de la colère de Dieu.

29 Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.

Telle est la part que Dieu réserve au méchant, Tel est l’héritage que Dieu lui destine.