Jobi 20
1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
And Zophar the Naamathite answereth and saith: —
2 “Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.
Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
3 Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.
The chastisement of my shame I hear, And the spirit of mine understanding Doth cause me to answer:
4 A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,
This hast thou known from antiquity? Since the placing of man on earth?
5 triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?
That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
6 Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,
Though his excellency go up to the heavens, And his head against a cloud he strike —
7 ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.
As his own dung for ever he doth perish, His beholders say: 'Where [is] he?'
8 Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.
As a dream he fleeth, and they find him not, And he is driven away as a vision of the night,
9 Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.
The eye hath not seen him, and addeth not. And not again doth his place behold him.
10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.
His sons do the poor oppress, And his hands give back his wealth.
11 Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.
His bones have been full of his youth, And with him on the dust it lieth down.
12 Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,
Though he doth sweeten evil in his mouth, Doth hide it under his tongue,
13 nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.
Hath pity on it, and doth not forsake it, And keep it back in the midst of his palate,
14 Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.
His food in his bowels is turned, The bitterness of asps [is] in his heart.
15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.
Wealth he hath swallowed, and doth vomit it. From his belly God driveth it out.
16 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.
Gall of asps he sucketh, Slay him doth the tongue of a viper.
17 Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.
He looketh not on rivulets, Flowing of brooks of honey and butter.
18 Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.
He is giving back [what] he laboured for, And doth not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he exults not.
19 Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.
For he oppressed — he forsook the poor, A house he hath taken violently away, And he doth not build it.
20 Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.
For he hath not known ease in his belly. With his desirable thing he delivereth not himself.
21 Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.
There is not a remnant to his food, Therefore his good doth not stay.
22 Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.
In the fulness of his sufficiency he is straitened. Every perverse hand doth meet him.
23 Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.
It cometh to pass, at the filling of his belly, He sendeth forth against him The fierceness of His anger, Yea, He raineth on him in his eating.
24 Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.
He fleeth from an iron weapon, Pass through him doth a bow of brass.
25 Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.
One hath drawn, And it cometh out from the body, And a glittering weapon from his gall proceedeth. On him [are] terrors.
26 Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.
All darkness is hid for his treasures, Consume him doth a fire not blown, Broken is the remnant in his tent.
27 Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.
Reveal do the heavens his iniquity, And earth is raising itself against him.
28 Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.
Remove doth the increase of his house, Poured forth in a day of His anger.
29 Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.
This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.
