Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Potem je Job odgovoril in rekel:

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

»Doklej boste mučili mojo dušo in me z besedami lomili na koščke?

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

Teh desetkrat ste me grajali. Ni vas sram, da se mi delate tujce.

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

Če je res to, da sem zašel, moja zmota ostaja z menoj.

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

Če se boste zares povzdigovali zoper mene in zoper mene obsojali moj očitek,

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

vedite torej, da me je Bog zrušil in me obdal s svojo mrežo.

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

Glej, kričim o krivici, toda nisem slišan; na glas vpijem, toda tam ni sodbe.

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

Ogradil je mojo stezo, da ne morem mimo in postavil je temo na moje poti.

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

Oropal me je moje slave in odvzel krono iz moje glave.

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

Uničil me je na vsaki strani in odšel sem. Moje upanje je odstranil kakor drevo.

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

Prav tako je zoper mene vžgal svoj bes in me šteje kakor enega izmed svojih sovražnikov.

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

Njegova krdela so prišla skupaj in dvignila njihovo pot zoper mene in se utaborila naokoli mojega šotora.

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

Moje brate je postavil daleč od mene in moji znanci so se resnično odtujili od mene.

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

Moja žlahta je odpovedala in moji zaupni prijatelji so me pozabili.

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

Tisti, ki prebivajo v moji hiši in moje služabnice me imajo za tujca. Neznanec sem v njihovih očeh.

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

Poklical sem svojega služabnika, pa mi ni dal nobenega odgovora. Prosil sem ga s svojimi usti.

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

Moj dih je tuj moji ženi, čeprav sem prosil zaradi otrok svojega lastnega telesa.

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

Da, mladi otroci so me prezirali. Vzdignil sem se in oni so govorili zoper mene.

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

Vsem svojim bližnjim prijateljem sem se gnusil. Tisti, ki sem jih imel rad, so se obrnili zoper mene.

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

Moje kosti se lepijo na mojo kožo in na moje meso in pobegnil sem s kožo med svojimi zobmi.

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

Imejte usmiljenje z menoj, imejte usmiljenje z menoj, oh vi, moji prijatelji, kajti Božja roka se me je dotaknila.

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

Čemu me preganjate kakor Bog in niste nasičeni z mojim mesom?

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

Oh da bi bile moje besede sedaj zapisane! Oh, da bi bile natisnjene v knjigi!

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

Da bi bile vgravirane z železnim peresom in svincem v skalo na veke!

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

Kajti jaz vem, da moj odkupitelj živi in da bo na zadnji dan stal nad zemljo.

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

Čeprav po moji koži črvi uničijo to telo, bom vendar v svojem mesu videl Boga,

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

ki ga bom videl zase in moje oči bodo gledale in ne drug, čeprav je moja notranjost použita znotraj mene.

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

Toda vi bi morali reči: ›Zakaj ga preganjamo, ‹ glede na to, da je korenina zadeve najdena v meni?

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

Bojte se meča, kajti bes prinaša kaznovanja meča, da boste lahko vedeli, da je sodba.«