Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Отвещав же Иов, рече:

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

доколе притрудну творите душу мою и низлагаете мя словесы? Уразумейте токмо, яко Господь сотвори мя сице.

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

Клевещете на мя, не стыдящеся мене належите ми.

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

Буди, яко воистинну аз прельстихся, и у мене водворяется погрешение, глаголати словеса, яже не подобаше, словеса же моя погрешают, и не во время:

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

буди же, яко на мя величаетеся, наскакаете же ми поношением:

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

разумейте убо, яко Господь есть иже смяте мя и ограду Свою на мя вознесе.

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

Се, смеюся поношению, не возглаголю: возопию, и нигдеже суд.

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

Окрест огражден есмь и не могу прейти: пред лицем моим тму положи,

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

славу же с мене совлече и отя венец от главы моея:

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

растерза мя окрест, и отидох: посече же яко древо надежду мою.

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

Люте же гнева употреби на мя и возмне мя яко врага.

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

Вкупе же приидоша искушения Его на мя, на путех же моих обыдоша мя наветницы.

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

Братия моя отступиша от мене, познаша чуждих паче мене, и друзие мои немилостиви быша:

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

не снабдеша мя ближнии мои, и ведящии имя мое забыша мя.

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

Соседи дому и рабыни моя, (яко) иноплеменник бых пред ними:

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

раба моего звах, и не послуша, уста же моя моляхуся:

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

и просих жену мою, призывах же лаская сыны подложниц моих:

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

они же мене в век отринуша, егда востану, на мя глаголют.

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

Гнушахуся мене видящии мя, и ихже любих, восташа на мя.

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

В кожи моей согниша плоти моя, кости же моя в зубех содержатся.

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

Помилуйте мя, помилуйте мя, о, друзие! Рука бо Господня коснувшаяся ми есть.

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

Почто мя гоните якоже и Господь? От плотей же моих не насыщаетеся?

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

Кто бо дал бы, да напишутся словеса моя, и положатся оная в книзе во век?

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

И на дщице железне и олове, или на камениих изваяются?

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

Вем бо, яко присносущен есть, иже имать искупити мя,

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

(и) на земли воскресити кожу мою терпящую сия, от Господа бо ми сия совершишася,

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

яже аз в себе свем, яже очи мои видеста, а не ин: вся же ми совершишася в недре.

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

Аще же и речете: что речем противу ему? И корень словесе обрящем в нем.

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

Убойтеся же и вы от меча: ярость бо на беззаконныя найдет, и тогда увидят, где есть их вещество.