Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

respondens autem Iob dixit

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium