Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

욥이 대답하여 가로되

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

너희가 내 마음을 번뇌케 하며 말로 꺾기를 어느 때까지 하겠느냐

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

너희가 열 번이나 나를 꾸짖고 나를 학대하고도 부끄러워 아니하는구나

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

내가 과연 허물이 있었다 할지라도 그 허물이 내게만 있는 것이니

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

너희가 참으로 나를 향하여 자긍하며 내게 수치될 행위가 있다고 증명하려면 하려니와

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

하나님이 나를 굴하게 하시고 자기 그물로 나를 에워싸신 줄은 알아야 할지니라

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

내가 포학을 당한다고 부르짖으나 응답이 없고 간구할지라도 신원함이 없구나

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

그가 내 길을 막아 지나지 못하게 하시고 내 첩경에 흑암을 두셨으며

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

나의 영광을 벗기시며 나의 면류관을 머리에서 취하시고

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

사면으로 나를 헐으시니 나는 죽었구나 내 소망을 나무 뽑듯 뽑으시고

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

나를 향하여 진노하시고 원수같이 보시는구나

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

그 군대가 일제히 나아와서 길을 수축하고 나를 치며 내 장막을 둘러 진 쳤구나

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

나의 형제들로 나를 멀리 떠나게 하시니 나를 아는 모든 사람이 내게 외인이 되었구나

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

내 친척은 나를 버리며 가까운 친구는 나를 잊었구나

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

내 집에 우거한 자와 내 계집종들은 나를 외인으로 여기니 내가 그들 앞에서 타국 사람이 되었구나

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

내가 내 종을 불러도 대답지 아니하니 내 입으로 그에게 청하여야 하겠구나

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

내 숨을 내 아내가 싫어하며 내 동포들도 혐의하는구나

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

어린 아이들이라도 나를 업신여기고 내가 일어나면 나를 조롱하는구나

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

나의 가까운 친구들이 나를 미워하며 나의 사랑하는 사람들이 돌이켜 나의 대적이 되었구나

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

내 피부와 살이 뼈에 붙었고 남은 것은 겨우 잇꺼풀 뿐이로구나

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

나의 친구야 너희는 나를 불쌍히 여기라 나를 불쌍히 여기라 하나님의 손이 나를 치셨구나

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

너희가 어찌하여 하나님처럼 나를 핍박하느냐 내 살을 먹고도 부족하냐

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

나의 말이 곧 기록되었으면, 책에 씌어졌으면,

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

철필과 연으로 영영히 돌에 새겨졌으면 좋겠노라

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

내가 알기에는 나의 구속자가 살아 계시니 후일에 그가 땅 위에 서실 것이라

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

나의 이 가죽, 이것이 썩은 후에 내가 육체 밖에서 하나님을 보리라

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

내가 친히 그를 보리니 내 눈으로 그를 보기를 외인처럼 하지 않을 것이라 내 마음이 초급하구나

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

너희가 만일 이르기를 우리가 그를 어떻게 칠꼬 하며 또 이르기를 일의 뿌리가 그에게 있다 할진대

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

너희는 칼을 두려워할지니라 분노는 칼의 형벌을 부르나니 너희가 심판이 있는 줄을 알게 되리라