Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

そこでヨブは答えて言った、

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

「あなたがたはいつまでわたしを悩まし、言葉をもってわたしを打ち砕くのか。

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

あなたがたはすでに十度もわたしをはずかしめ、わたしを悪くあしらってもなお恥じないのか。

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

たといわたしが、まことにあやまったとしても、そのあやまちは、わたし自身にとどまる。

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

もしあなたがたが、まことにわたしに向かって高ぶり、わたしの恥を論じるならば、

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

『神がわたしをしえたげ、その網でわたしを囲まれたのだ』と知るべきだ。

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

見よ、わたしが『暴虐』と叫んでも答えられず、助けを呼び求めても、さばきはない。

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

彼はわたしの道にかきをめぐらして、越えることのできないようにし、わたしの行く道に暗やみを置かれた。

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

彼はわたしの栄えをわたしからはぎ取り、わたしのこうべから冠を奪い、

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

四方からわたしを取りこわして、うせさせ、わたしの望みを木のように抜き去り、

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

わたしに向かって怒りを燃やし、わたしを敵のひとりのように思われた。

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

その軍勢がいっせいに来て、塁を築いて攻め寄せ、わたしの天幕のまわりに陣を張った。

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

彼はわたしの兄弟たちをわたしから遠く離れさせられた。わたしを知る人々は全くわたしに疎遠になった。

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

わたしの親類および親しい友はわたしを見捨て、

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

わたしの家に宿る者はわたしを忘れ、わたしのはしためらはわたしを他人のように思い、わたしは彼らの目に他国人となった。

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

わたしがしもべを呼んでも、彼は答えず、わたしは口をもって彼に請わなければならない。

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

わたしの息はわが妻にいとわれ、わたしは同じ腹の子たちにきらわれる。

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

わらべたちさえもわたしを侮り、わたしが起き上がれば、わたしをあざける。

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

親しい人々は皆わたしをいみきらい、わたしの愛した人々はわたしにそむいた。

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

わたしの骨は皮と肉につき、わたしはわずかに歯の皮をもってのがれた。

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

わが友よ、わたしをあわれめ、わたしをあわれめ、神のみ手がわたしを打ったからである。

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

あなたがたは、なにゆえ神のようにわたしを責め、わたしの肉をもって満足しないのか。

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

どうか、わたしの言葉が、書きとめられるように。どうか、わたしの言葉が、書物にしるされるように。

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

鉄の筆と鉛とをもって、ながく岩に刻みつけられるように。

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

わたしは知る、わたしをあがなう者は生きておられる、後の日に彼は必ず地の上に立たれる。

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

わたしの皮がこのように滅ぼされたのち、わたしは肉を離れて神を見るであろう。

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

しかもわたしの味方として見るであろう。わたしの見る者はこれ以外のものではない。わたしの心はこれを望んでこがれる。

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

あなたがたがもし『われわれはどうして彼を責めようか』と言い、また『事の根源は彼のうちに見いだされる』と言うならば、

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

つるぎを恐れよ、怒りはつるぎの罰をきたらすからだ。これによって、あなたがたは、さばきのあることを知るであろう」。