Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered and said,

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

“How long will you make me suffer and break me into pieces with words?

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

These ten times you have reproached me; you are not ashamed that you have treated me harshly.

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

If it is indeed true that I have erred, my error remains my own concern.

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

If indeed you will exalt yourselves above me and use my humiliation against me,

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

then you should know that God has done wrong to me and has caught me in his net.

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

See, I cry out, “Violence!” but I get no answer. I call out for help, but there is no justice.

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

He has walled up my way so that I cannot pass, and he has set darkness in my path.

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

He has stripped me of my glory, and he has taken the crown from my head.

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

He has broken me down on every side, and I am gone; he has pulled up my hope like a tree.

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

He has also kindled his wrath against me; he regards me as one of his adversaries.

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

His troops come on together; they cast up siege mounds against me and encamp around my tent.

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

He has put my brothers far from me; my acquaintances are wholly alienated from me.

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

My kinsfolk have failed me; my close friends have forgotten me.

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

Those who once stayed as guests in my house and my female servants regard me as a stranger; I am an alien in their sight.

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

I call to my servant, but he gives me no answer although I entreat him with my mouth.

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

My breath is offensive to my wife; I am even disgusting to those who were born from my mother's womb.

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

Even young children despise me; if I rise to speak, they speak against me.

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

All my familiar friends abhor me; those whom I love have turned against me.

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

My bones cling to my skin and to my flesh; I survive only by the skin of my teeth.

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

Have pity upon me, have pity upon me, my friends, for the hand of God has touched me.

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

Why do you pursue me like God does? Will you ever be satisfied with my flesh?

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

Oh, that my words were now written down! Oh, that they were inscribed in a book!

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

Oh, that with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever!

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

But as for me, I know that my Redeemer lives, and that at last he will stand on the earth;

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

after my skin, that is, this body, is destroyed, then in my flesh I will see God.

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

I will see him with my own eyes—I, and not someone else. My heart fails within me.

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

If you say, 'How we will persecute him! The root of his troubles lies in him,'

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

then be afraid of the sword, because wrath brings the punishment of the sword, so that you may know there is a judgment.”