Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered, and said:

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

How long do you afflict my soul, and break me in pieces with words?

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

Behold, these ten times you confound me, and are not ashamed to oppress me.

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

For if I have been ignorant, my ignorance shall be with me.

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

But you have set yourselves up against me, and reprove me with my reproaches.

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

At least now understand, that God hath not afflicted me with an equal judgment, and compassed me with his scourges.

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

Behold I cry suffering violence, and no one will hear: I shall cry aloud, and there is none to judge.

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

He hath hedged in my path round about, and I cannot pass, and in my way he hath set darkness.

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

He hath stripped me of my glory, and hath taken the crown from my head.

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

He hath destroyed me on every side, and I am lost, and he hath taken away my hope, as from a tree that is plucked up.

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

His wrath is kindled against me, and he hath counted me as his enemy.

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

His troops have come together, and have made themselves a way by me, and have besieged my tabernacle round about.

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

He hath put my brethren far from me, and my acquaintance like strangers have departed from me.

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

My kinsmen have forsaken me, and they that knew me, have forgotten me.

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

They that dwelt in my house, and my maidservants have counted me a stranger, and I have been like an alien in their eyes.

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

I called my servant, and he gave me no answer, I entreated him with my own mouth.

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

My wife hath abhorred my breath, and I entreated the children of my womb.

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

Even fools despise me; and when I gone from them, they spoke against me.

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

They that were sometime my counsellors, have abhorred me: and he whom I love most is turned against me.

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

The flesh being consumed. My bone hath cleaved to my skin, and nothing but lips are left about my teeth.

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

Have pity on me, have pity on me, at least you my friends, because the hand of the Lord hath touched me.

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

Why do you persecute me as God, and glut yourselves with my flesh?

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

Who will grant me that my words may be written? Who will grant me that they may be marked down in a book?

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

With an iron pen and in a plate of lead, or else be graven with an instrument in flint stone.

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

For I know that my Redeemer liveth, and in the last day I shall rise out of the earth.

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

And I shall be clothed again with my skin, and in my flesh I will see my God.

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

Whom I myself shall see, and my eyes shall behold, and not another: this my hope is laid up in my bosom.

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

Why then do you say now: Let us persecute him, and let us find occasion of word against him?

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

Flee then from the face of the sword, for the sword is the revenger of iniquities: and know ye that there is judgment.