Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

And Job answered and said,

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

How long will ye vex my soul, and crush me with words?

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

These ten times have ye reproached me; ye are not ashamed to stupefy me.

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

And be it [that] I have erred, mine error remaineth with myself.

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

If indeed ye will magnify yourselves against me, and prove against me my reproach,

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

Know now that God hath overthrown me, and hath surrounded me with his net.

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

Behold, I cry out of wrong, and I am not heard; I cry aloud, but there is no judgment.

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

He hath hedged up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

He breaketh me down on every side, and I am gone; and my hope hath he torn up as a tree.

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

And he hath kindled his anger against me, and hath counted me unto him as one of his enemies.

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

His troops have come together and cast up their way against me, and have encamped round about my tent.

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are quite estranged from me.

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

My kinsfolk have failed, and my known friends have forgotten me.

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

The sojourners in my house and my maids count me as a stranger; I am an alien in their sight.

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

I called my servant, and he answered not; I entreated him with my mouth.

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

My breath is strange to my wife, and my entreaties to the children of my [mother's] womb.

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

Even young children despise me; I rise up, and they speak against me.

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

All my intimate friends abhor me, and they whom I loved are turned against me.

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

My bones cleave to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

Have pity upon me, have pity upon me, ye my friends; for the hand of God hath touched me.

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

Oh would that my words were written! oh that they were inscribed in a book!

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

That with an iron style and lead they were graven in the rock for ever!

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

And [as for] me, I know that my Redeemer liveth, and the Last, he shall stand upon the earth;

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

And [if] after my skin this shall be destroyed, yet from out of my flesh shall I see God;

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another: — my reins are consumed within me.

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

If ye say, How shall we persecute him? when the root of the matter is found in me,

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

Be ye yourselves afraid of the sword! for the sword is fury against misdeeds, that ye may know there is a judgment.