Jobi 19
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Then Job answered, and said,
2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?
How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.
These ten times ye have reproached me. Ye are not ashamed that ye deal hardly with me.
4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.
And be it indeed that I have erred, my error remains with myself.
5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,
If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach,
6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.
know now that God has subverted me, and has encompassed me with his net.
7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!
Behold, I cry out of wrong, but I am not heard. I cry for help, but there is no justice.
8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.
He has walled up my way that I cannot pass, and has set darkness in my paths.
9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.
He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.
He has broken me down on every side, and I am gone. And he has plucked up my hope like a tree.
11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.
He has also kindled his wrath against me. And he considers me to him as his adversaries.
12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.
His troops come on together, and cast up their way against me, and encamp round about my tent.
13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.
He has put my brothers far from me, and my acquaintances are wholly estranged from me.
14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.
My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.
Those who dwell in my house, and my maids, reckon me for a stranger; I am an alien in their sight.
16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.
I call to my servant, and he gives me no answer. I entreat him with my mouth.
17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.
My breath is strange to my wife, and my supplication to the sons of my own mother.
18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.
Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.
All my familiar friends abhor me, and those whom I loved are turned against me.
20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.
My bone cleaves to my skin and to my flesh, and I have escaped with the skin of my teeth.
21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.
Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends, for the hand of God has touched me.
22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?
Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;
O that my words were now written! O that they were inscribed in a book,
24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!
that they were engraved in the rock forever with an iron pen and lead!
25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.
But as for me I know that my Redeemer lives, and at last he will stand up upon the earth.
26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.
And after my skin, this body, is destroyed, then outside my flesh I shall see God,
27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.
whom I, even I, shall see on my side, and my eyes shall behold, and not as a stranger. My heart is consumed within me.
28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,
If ye say, How we will persecute him! And that the root of the matter is found in me,
29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.
be ye afraid of the sword. For wrath brings the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.
