Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Na Suhini Bildad buae se,

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

“Bere bɛn na wubegyae kasa tenten yi? Dwene ho yiye, na afei yebetumi akasa.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Adɛn nti na wofa yɛn sɛ anantwi na wususuw sɛ yennim nyansa yi?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Wo a wode abufuw tetew wo mu nketenkete, wo nti na yemfi asase so anaasɛ wonnwiriw abotan mfi wɔn sibea ana?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

“Omumɔyɛfo kanea adum; na ne gya nnɛw bio.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

Hann a ɛwɔ ne ntamadan mu duru sum; kanea a esi ne ho no dum.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Nʼanammɔntu mu ahoɔden ano bɛbrɛ ase; nʼankasa nhyehyɛe hwe no ase.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Nʼanammɔn de no kɔ afiri mu, na okyinkyin kɔtɔ ne tan mu.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Afiri so ne nantin na eso ne mu dennen.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Wɔasum no afiri ahintaw wɔ fam; afiri wɔ ne kwan mu.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Ahunahuna ma ɔbɔ huboa wɔ ne ho nyinaa na ɛhaw no wɔ nʼanammɔntu biara mu.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Atoyerɛnkyɛm kɔn dɔ no; na sɛ ɔhwe ase a, amanehunu retwɛn no.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Ɛwewe ne honam ani baabi; na owu di kan sɛe nʼakwaa.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Wɔtwe no fi ne ntamadan bammɔ mu na wɔde no brɛ ahunahunahene.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Ogya te ne ntamadan mu; na wɔabɔ sufre a ɛredɛw apete nʼatenae.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Ne ntin wuwu wɔ ase na ne mman nso wu wɔ soro.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Wɔnnkae no asase so bio; na onni din wɔ asase so.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Wɔka no fi hann mu kɔ sum mu na wɔpam no fi wiase.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Onni mma anaa nananom wɔ ne nkurɔfo mu, na nʼaseni biara renka wɔ baabi a ɔtenae.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Nnipa a wofi atɔe fam ho adwiriw wɔn wɔ nea ato no no ho; na aninyanne bunkam wɔn a wɔwɔ apuei fam no so.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Ampa ara, sɛɛ na omumɔyɛfo atenae te; sɛɛ ne beae a nea onnim Onyankopɔn no te.”