Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Entonces Bildad, el suhita, tomó la palabra y dijo:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

“¿Hasta cuándo seguirás hablando, buscando las palabras adecuadas que decir? ¡Habla con sentido común si quieres que te respondamos!

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

¿Crees que somos animales tontos? ¿Te parecemos estúpidos?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Te destrozas con tu ira. ¿Crees que la tierra tiene que ser abandonada, o que las montañas deben moverse sólo por ti?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

“Es cierto que la vida de los malvados terminará como una lámpara que se apaga: su llama no brillará más.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

La luz de su casa se apaga, la lámpara que cuelga arriba se apaga.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

En lugar de dar pasos firmes, tropiezan, y sus propios planes los hacen caer.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Sus propios pies los hacen tropezar y quedan atrapados en una red; mientras caminan caen en un pozo.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Una trampa los agarra por el talón; un lazo los rodea.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Un lazo se esconde en el suelo para ellos; una cuerda se extiende a través del camino para hacerlos tropezar.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

El terror asusta a los malvados, los persigue por todas partes, les muerde los talones.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

El hambre les quita las fuerzas; el desastre los espera cuando caen.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

La enfermedad devora su piel; la enfermedad mortal consume sus miembros.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Son arrancados de los hogares en los que confiaban y llevados al rey de los terrores.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

La gente que no conoce vivirá en sus casas; el azufre se esparcirá donde solían vivir.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Se marchitan, las raíces abajo y las ramas arriba;

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

el recuerdo de ellos se desvanece de la tierra; nadie recuerda ya sus nombres.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Son arrojados de la luz a las tinieblas, expulsados del mundo.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

No tienen hijos ni descendientes en su pueblo, ni supervivientes donde solían vivir.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

La gente de occidente está horrorizada por lo que les sucede. La gente del oriente está conmocionada.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Esto es lo que ocurre con las casas de los malvados, con los lugares de los que rechazan a Dios”.