< Jobi 18 >

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:
Bildaad Shuhaahichi akkana jedhee deebise:
2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.
“Isin haasaa kana yoom fixxu? Mee qalbeeffadhaa; ergasii dubbachuu dandeenya.
3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?
Nu maaliif akka looniitti hedamna? Maaliifis fuula kee duratti akka gowwaatti ilaalamna?
4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?
Ati kan aariidhaan of ciccirtu, lafti sababii keetiif duwwaatti haftii? Yookaan kattaan iddoo isaatii ni buqqifamaa?
5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.
“Ibsaan nama hamaa ni dhaama; arrabni ibidda isaa ifa hin kennu.
6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.
Ifni dunkaana isaa keessaa ni dukkanaaʼa; ibsaan isa bira jirus ni dhaama.
7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.
Jabinni tarkaanfii isaa ni dadhaba; malli isaas isuma kuffisa.
8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.
Miilli isaa kiyyoo keessa isa buusa; inni boolla kiyyeeffame irra ni joora.
9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.
Kiyyoon kottee isaa qaba; futtaasaanis jabeessee isa qaba.
10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.
Lafa irra funyoon isaaf dhokfameera; karaa isaa irras kiyyoon kaaʼameera.
11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.
Naasuun karaa hundaan isa sodaachisa; faana isaa buʼees isa ariʼa.
12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.
Badiisni afaan itti banateera; balaanis qophaaʼee jiguu isaa eeggata.
13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.
Gogaan isaa dhukkubaan nyaatamee dhuma; ilmi duʼaa hangaftichi harkaa fi miilla isaa nyaata.
14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.
Inni dunkaana abdate keessaa buqqifamee gara mootii sodaatti geeffama.
15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.
Waan kan isaa hin taʼinis dunkaana isaa keessa jiraata; dinyiin bobaʼus iddoo inni jiraatu irra faffacaʼa.
16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.
Jalaan hiddi isaa ni goga; irraan immoo dameen isaa ni coollaga.
17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.
Yaadannoon isaa lafa irraa ni bada; maqaan isaas lafa irraa ni dhabama.
18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.
Inni ifa keessaa gara dukkanaatti darbatama; addunyaa irraas ni dhabama.
19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.
Inni saba isaa gidduutti ijoollee yookaan sanyii, biyya duraan jiraate keessatti hambaa hin qabaatu.
20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.
Namoonni dhiʼaa waaʼee isaa dhagaʼanii rifatu; warri baʼaas sodaadhaan guutamu.
21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij
Iddoon jireenya nama hamaa, dhugumaan akkana taʼa; iddoon nama Waaqa hin beeknees kanuma taʼa.”

< Jobi 18 >