Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»