< Jobi 18 >

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:
Felele pedig a sukhi Bildád, és monda:
2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.
Mikor akartok a beszédnek véget vetni? Értsétek meg a dolgot, azután szóljunk.
3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?
Miért állíttatunk barmoknak, és miért vagyunk tisztátalanok a ti szemeitekben?
4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?
Te éretted, a ki szaggatja lelkét haragjában, vajjon elhagyattatik-é a föld, és felszakasztatik-é a kőszikla helyéről?
5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.
Sőt inkább a gonoszok világa kialuszik, és nem fénylik az ő tüzöknek szikrája.
6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.
A világosság elsötétedik az ő sátorában, szövétneke kialszik felette.
7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.
Erős léptei aprókká lesznek, saját tanácsa rontja meg őt.
8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.
Mert lábaival hálóba bonyolódik, és ó-verem felett jár.
9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.
A sarka tőrbe akad, és kelepcze fogja meg őt.
10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.
Hurok rejtetett el a földbe ellene, és zsineg az ő szokott ösvényén.
11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.
Mindenfelől félelmek rettentik őt, és üldözik őt léptennyomon.
12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.
Éhség emészti fel az ő erejét, és nyomorúság leselkedik oldala mellett.
13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.
Megemészti testének izmait, megemészti izmait a halál zsengéje.
14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.
Eltünik sátorából az ő bátorsága, és a félelmek királyához folyamodik ő.
15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.
Az lakik sátorában, a ki nem az övé, és hajlékára kénkövet szórnak.
16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.
Alant elszáradnak gyökerei, és felülről levágatik az ága.
17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.
Emlékezete elvész a földről, még az utczákon sem marad fel a neve.
18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.
A világosságról a sötétségbe taszítják, a föld kerekségéről elüldözik őt.
19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.
Sem fia, sem unokája nem lesz az ő népében, és semmi maradéka az ő tanyáján.
20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.
Az ő pusztulásától megborzadnak, a kik következnek és rettegés fogja el a most élő embereket.
21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij
Ilyenek az álnok embernek hajlékai, és ilyen annak lakóhelye, a ki nem tiszteli Istent.

< Jobi 18 >