Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Da antwortete Bildad, der Schuchiter, und sprach:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

Wie lange wollt ihr doch Jagd auf Worte machen? Besinnet euch zuerst, redet dann!

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Warum werden wir dem Vieh gleichgeachtet und sind so dumm in euren Augen?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Du, der sich in seinem Zorne selbst zerfleischt, soll um deinetwillen die Erde verlassen werden und der Fels von seinem Orte wegrücken?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Ja, des Gottlosen Licht erlischt, und die Flamme seines Feuers leuchtet nicht.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

Das Licht verfinstert sich in seinem Zelte, und seine Leuchte erlischt über ihm.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Seine Schritte treiben ihn in die Enge, und sein eigener Ratschlag wird ihn stürzen.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Denn er wird mit seinem Fuß im Netz verstrickt und wandelt auf Fallgruben dahin.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Eine Schlinge wird seine Ferse ergreifen, und ein Fallstrick hält ihn fest.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Ein Garn ist für ihn auf dem Boden versteckt und eine Falle auf seinem Pfad.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Von allen Seiten überfallen ihn Schrecknisse und verfolgen ihn auf Schritt und Tritt.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Es hungert nach ihm sein Verderben, und sein Unglück steht neben ihm bereit.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Es frißt die Glieder seines Leibes; der Erstgeborene des Todes zehrt seine Glieder auf.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Er wird vertrieben aus seinem Zelte, seinem Zufluchtsort, und man führt ihn zum Könige der Schrecken.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Sein Zelt wird von einem bewohnt, der ihm nicht zugehört, auf seine Wohnung wird Schwefel gestreut.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Unter ihm werden seine Wurzeln verdorren und über ihm seine Zweige verwelken.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Sein Gedächtnis wird verschwinden von der Erde, und sein Name wird auf den Straßen nicht genannt werden.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Man stößt ihn aus dem Licht in die Finsternis, er wird aus der Welt gejagt.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Kein Sproß noch Schoß bleibt ihm unter seinem Volk, und kein Entronnener wohnt in seinen Zelten.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Über seinen Tag entsetzen sich die Abendländer, und die Morgenländer ergreift Schrecken darob.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

So geht es der Wohnung des Ungerechten und so der Stätte dessen, der Gott nicht kennt!