Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Darauf erwiderte Bildad von Schuach:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

"Wie lange steht's noch an, bis daß ihr Schluß mit diesen Worten macht, bis ihr belehrt und wir erwidern können?

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Warum sind wir wie Vieh geachtet, nach eurer Ansicht wie vernagelt?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Der du in deiner Wut dich selbst zerfleischst, soll deinetwegen gar die Welt sich selber überlassen sein? Und soll der Fels von seiner Stelle rücken?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Jedoch des Frevlers Licht verlischt; nicht brennt mehr seines Herdes Feuer.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

Das Licht verfinstert sich in seinem Zelt, und seine Leuchte über ihm erlischt.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Im besten Alter lahmt sein Schritt; sein eigener Rat bringt ihn zu Fall.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Sein Fuß wird in dem Netz verstrickt, und im Gestrüpp verfängt er sich.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Die Ferse hält der Fallstrick fest, und Schlingen klammern sich an ihn.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Versteckt am Boden ist das Seil; die Falle liegt am Weg für ihn.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Die Schrecken lagern sich um ihn und machen, daß er Angst bekommt. -

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Die Kinder sollen Hunger leiden, und Unheil sei bereit für seine Gattin!

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Die Glieder seines Leibs verzehre, des Todes Erstgeborener verzehre seine Glieder! -

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Aus seinem Zelte, seinem Glücke wird er fortgerissen; man führt ihn zu dem Schreckenskönig.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Man wohnt in seinem Zelte ohne ihn; auf seine Wohnung streut man Schwefel.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Von unten dorren seine Wurzeln, und oben welken seine Zweige.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Und von der Erde schwindet sein Gedächtnis; kein Name bleibt ihm bei den Leuten draußen.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Man stößt ihn aus dem Licht in Nacht und treibt ihn aus der Welt hinaus.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Nicht Schoß noch Sproß hat er im Volk; nicht einer bleibt in seiner Wohnung übrig.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Ob seines Schicksals starrt der Westen, und die im Osten faßt ein Grauen.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Dies ist des Frevlers Los, und dahin kommt's mit dem, der nichts von Gott mehr wissen will."