< Jobi 18 >

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:
Et Bildad de Such répondit et dit:
2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.
Jusques à quand chasserez-vous aux mots? Prenez du sens, puis nous parlerons!
3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?
Pourquoi nous tient-on pour des brutes, sommes-nous stupides à vos yeux?
4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?
Toi, qui dans ta fureur te déchires toi-même, la terre à cause de toi sera-t-elle désertée, et le rocher transporté de sa place?
5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.
Aussi bien la lumière des impies s'éteint, et la flamme de son feu cesse de briller;
6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.
la lumière de sa tente s'éclipse, et sa lampe au-dessus de lui s'éteint;
7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.
sa vigoureuse allure s'embarrasse, et il se perd par les mesures qu'il prend;
8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.
car ses pieds mêmes le conduisent au piège, et il marche sur des lacs;
9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.
le lacet le saisit au talon, et le filet se rend maître de lui;
10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.
le sol pour lui recouvre des rêts, et la trappe l'attend sur le sentier.
11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.
De toutes parts des terreurs l'épouvantent, et le pressent par derrière.
12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.
Le malheur est avide de lui, et la misère s'apprête à le faire tomber.
13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.
Il dévore les membres de son corps, il dévore ses membres, le Premier-né de la Mort.
14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.
Il est arraché de sa tente, sa sécurité, et traîné vers le Roi de l'épouvante.
15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.
D'autres que les siens viennent habiter sa tente, et le soufre tombe en pluie sur sa demeure;
16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.
à ses pieds ses racines sèchent, à son sommet son rameau se flétrit,
17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.
sa mémoire disparaît du pays, et il n'a plus un nom dans les campagnes;
18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.
il est refoulé de la lumière dans la nuit, et banni de la terre;
19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.
il n'a dans son peuple ni race, ni lignée, et pas un reste de lui dans ses demeures;
20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.
son jour terrifie la postérité, et fait frissonner les contemporains.
21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij
Ainsi seulement finissent les demeures du méchant, et ainsi le séjour de qui méconnaît Dieu.

< Jobi 18 >