Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Alors Baldad de Suhé prit la parole et dit:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

Quand donc mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l'intelligence, puis nous parlerons.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Pourquoi nous regardez-vous comme des brutes, et sommes-nous stupides à vos yeux?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Toi qui te déchires dans ta fureur, veux-tu qu'à cause de toi la terre devienne déserte, que le rocher soit transporté hors de sa place?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Oui, la lumière du méchant s'éteindra, et la flamme de son foyer cessera de briller.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

Le jour s'obscurcira sous sa tente, sa lampe s'éteindra au-dessus de lui.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Ses pas si fermes seront à l'étroit, son propre conseil précipite sa chute.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Ses pieds le jettent dans les rets, il marche sur le piège.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Le filet saisit ses talons; il est serré dans ses nœuds.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Pour lui les lacs sont cachés sous terre, et la trappe est sur son sentier.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

De tous côtés des terreurs l'assiègent, et le poursuivent pas à pas.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

La disette est son châtiment, et la ruine est prête pour sa chute.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

La peau de ses membres est dévorée; ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Il est arraché de sa tente, où il se croyait en sûreté; on le traîne vers le Roi des frayeurs.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Nul des siens n'habite dans sa tente, le soufre est semé sur sa demeure.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

En bas, ses racines se dessèchent, en haut, ses rameaux sont coupés.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Sa mémoire a disparu de la terre, il n'a plus de nom dans la contrée.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

On le chasse de la lumière dans les ténèbres, on le bannit de l'univers.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Il ne laisse ni descendance ni postérité dans sa tribu; aucun survivant dans son séjour.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Les peuples de l'Occident sont stupéfaits de sa ruine, et ceux de l'Orient en sont saisis d'horreur.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Telle est la demeure de l'impie, telle est la place de l'homme qui ne connaît pas Dieu.