Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.