Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Then Baldad the Suhite answered, and said:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

How long will you throw out words? understand first, and so let us speak.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Why are we reputed as beasts, and counted vile before you?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Thou that destroyest thy soul in thy fury, shall the earth be forsaken for thee, and shall rocks be removed out of their place?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Shall not the light of the wicked be extinguished, and the flame of his fire not shine?

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

The light shall be dark in his tabernacle, and the lamp that is over him, shall be put out.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

The step of his strength shall be straitened, and his own counsel shall cast him down headlong.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

For he hath thrust his feet into a net, and walketh in its meshes.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

The sole of his foot shall be held in a snare, and thirst shall burn against him.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

A gin is hidden for him in the earth, and his trap upon the path.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Fears shall terrify him on every side, and shall entangle his feet.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Let his strength be wasted with famine, and let hunger invade his ribs.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Let it devour the beauty of his skin, let the firstborn death consume his arms.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Let his confidence be rooted out of his tabernacle, and let destruction tread upon him like a king.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Let the companions of him that is not, dwell in his tabernacle, let brimstone be sprinkled in his tent.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Let his roots be dried up beneath, and his harvest destroyed above.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Let the memory of him perish from the earth and let not his name be renowned in the streets.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

He shall drive him out of light into darkness, and shall remove him out of the world.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

His seed shall not subsist, nor his offspring among his people, nor any remnants in his country.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

They that come after him shall be astonished at his day, and horror shall fall upon them that went before.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

These men are the tabernacles of the wicked, and this the place of him that knoweth not God.