Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Bildad iz Šuaha progovori tad i reče:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

“Kada kaniš obuzdat' svoje besjede? Opameti se sad da razgovaramo!

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Zašto nas držiš za stoku nerazumnu, zar smo životinje u tvojim očima?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

O ti, koji se od jarosti razdireš, hoćeš li da zemlja zbog tebe opusti da iz svoga mjesta iskoče pećine?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Al' ugasit će se svjetlost opakoga, i neće mu sjati plamen na ognjištu.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

Potamnjet će svjetlo u njegovu šatoru i nad njime će se utrnut' svjetiljka.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Krepki mu koraci postaju sputani, o vlastite on se spotiče namjere.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Jer njegove noge vode ga u zamku, i evo ga gdje već korača po mreži.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Tanka mu je zamka nogu uhvatila, i evo, užeta čvrsto ga pritežu.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Njega vreba omča skrivena na zemlji, njega čeka klopka putem kojim hodi.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Odasvuda strahovi ga prepadaju, ustopice sveudilj ga proganjaju.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Glad je požderala svu snagu njegovu, nesreća je uvijek o njegovu boku.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Boleština kobna kožu mu razjeda, prvenac mu smrti nagriza udove.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Njega izvlače iz šatora njegova da bi ga odveli vladaru strahota.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

U njegovu stanu tuđinac stanuje, po njegovu domu prosipaju sumpor.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

Odozdo se suši njegovo korijenje, a odozgo grane sve mu redom sahnu.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Spomen će se njegov zatrti na zemlji, njegovo se ime s lica zemlje briše.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Iz svjetlosti njega u tminu tjeraju, izagnat' ga hoće iz kruga zemaljskog.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

U rodu mu nema roda ni poroda, nit' preživjela na njegovu ognjištu.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Sudba je njegova Zapad osupnula, i čitav je Istok obuzela strepnja.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Evo, takav usud snalazi zlikovca i dom onog koji ne priznaje Boga.”