Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
“Mi espíritu se consume. Mis días se extinguen y la tumba está lista para mí.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Seguramente hay burlones conmigo. Mi ojo se detiene en su provocación.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
“Ahora da una prenda. Sé un aval para mí con tu persona. ¿Quién es el que se da la mano conmigo?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
Porque has ocultado su corazón al entendimiento, por lo que no los exaltarás.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
El que denuncia a sus amigos por el despojo, hasta los ojos de sus hijos fallarán.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
“Pero él me ha convertido en un sinónimo del pueblo. Me escupen en la cara.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
También mi ojo se oscurece a causa del dolor. Todos mis miembros son como una sombra.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Los hombres rectos se asombrarán de esto. El inocente se revolverá contra el impío.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Pero el justo se mantendrá en su camino. El que tiene las manos limpias se hará cada vez más fuerte.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
Pero en cuanto a ustedes, vuelvan. No encontraré un hombre sabio entre vosotros.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
Mis días han pasado. Mis planes se han roto, como los pensamientos de mi corazón.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Algunos convierten la noche en día, diciendo: “La luz está cerca”, en presencia de las tinieblas.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
Si busco el Seol como mi casa, si he extendido mi sofá en las tinieblas, (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
si he dicho a la corrupción: “Tú eres mi padre y al gusano: “Mi madre” y “Mi hermana”.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
¿dónde está entonces mi esperanza? En cuanto a mi esperanza, ¿quién la verá?
